Lezersrecensie
over rouw, verdriet en aanvaarding , kortom het leven
28 juni 2018
Anne Moon Disko is beeldend kunstenaar een schrijver.
Dit zie je in dit debuut terug, één van de hoofdpersonen is schrijver, en de ander kunstenaar.
“Kleine hellen” ,zou een mooie titel voor mijn boek zijn, zegt Vera, ….gezien mijn eigen kleine hel…
Een leven bezien, vanuit twee verschillende perspectieven.
Hetzelfde leven, althans voor een deel verweven, de twee hoofdfiguren in dit boek zus Vera en broer Max.
Max die weet dat woorden opraken, en zich niet kan uiten.
Vera die het ondragelijke stilzwijgen ontvlucht.
Twee mensen die slachtoffer zijn van het onverwerkte verdriet van hun ouders.
Een opa en oma die troost proberen te geven, toen een vader en moeder, door hun verdriet niet meer instaat waren om ouders te kunnen zijn.
Op het einde blijkt dat wat je verliest soms op een andere manier weer terug komt.
En dan is het de kunst van het leven, om het verlies te kunnen dragen, en het geschenk te kunnen aanvaarden.
Dit zie je in dit debuut terug, één van de hoofdpersonen is schrijver, en de ander kunstenaar.
“Kleine hellen” ,zou een mooie titel voor mijn boek zijn, zegt Vera, ….gezien mijn eigen kleine hel…
Een leven bezien, vanuit twee verschillende perspectieven.
Hetzelfde leven, althans voor een deel verweven, de twee hoofdfiguren in dit boek zus Vera en broer Max.
Max die weet dat woorden opraken, en zich niet kan uiten.
Vera die het ondragelijke stilzwijgen ontvlucht.
Twee mensen die slachtoffer zijn van het onverwerkte verdriet van hun ouders.
Een opa en oma die troost proberen te geven, toen een vader en moeder, door hun verdriet niet meer instaat waren om ouders te kunnen zijn.
Op het einde blijkt dat wat je verliest soms op een andere manier weer terug komt.
En dan is het de kunst van het leven, om het verlies te kunnen dragen, en het geschenk te kunnen aanvaarden.
2
Reageer op deze recensie