Drie te uitgebreide verhaallijnen

Drie vrouwen met problemen zoeken hun toevlucht in Merlyn Porth, een plaatsje aan de kust van Cornwall. Zo is er Ellie die eens goed na wil denken over haar huwelijk dat lijkt te stranden. Vervolgens gaat de verwende Summer bij haar vader Peter wonen nadat haar hertrouwde moeder haar niet meer wil onderhouden. Ook Trish komt naar de kust maar dan in de hoop het contact met haar puberende dochter te verbeteren.

Een zomer in Cornwall telt bijna 500 pagina's, maar door de duidelijke schrijfstijl van Carla Vermaat (1952) is deze dikke pil in enkele avonden uit te lezen. De verhaallijnen van de vrouwen wisselen elkaar constant af, waardoor je steeds meer over ze ontdekt. Op dit punt zou er spanning opgebouwd moeten worden en dat gebeurt soms ook, maar niet vaak. Alles wordt voor het grootste deel chronologisch verteld, waardoor Vermaat soms de kans mist om de interesse van de lezer op te wekken met betrekking tot de personages. De roman zou uiteindelijk veel pakkender zijn wanneer de lezer de kans krijgt om te ontdekken waarom de vrouwen in Cornwall zijn in plaats van dit meteen cadeau te geven.

Het probleem bij dit boek is vooral dat de drie verhaallijnen te uitgebreid zijn. Zo is Summer eerst in Cornwall voor een vrijgezellenfeest met vriendinnen, trekt Trish in bij een tante die toevallig tegenover een oude vriendin woont en zijn er verschillende mannen die hun oog op Ellie hebben laten vallen. Dit betekent dat de roman veel bijpersonages en extra gebeurtenissen bevat. Deze zijn vaak overbodig. Het schrappen van verschillende passages zou de roman een stuk interessanter maken. Door alleen maar meer informatie aan het leven van de vrouwen toe te voegen wordt het soms te veel van het goede en is er geen ruimte om echt dicht bij de personages te komen. Ondanks dat al deze vrouwen heftige keuzes moeten maken, lijkt het uiteindelijk bovenal te draaien om het feit dat ze alle drie op zoek zijn naar een baan.

Uiteindelijk komen de drie verhaallijnen bijna geforceerd samen. Waar alles erg uitgebreid opstart, lijkt het einde samengevat aan de hand van toevalligheden, zoals die ene baan in café de Strand Hut die alle drie de vrouwen graag zouden willen hebben, terwijl er maar plek is voor één.

Een zomer in Cornwall is een boek met potentie, het komt er alleen niet uit door de te uitgebreide verhaallijnen, maar met een aantal aanpassingen zou dit een fijn boek zijn voor een volgende zomervakantie.