Ieder voor zich

Iain Levison (1964), Schots van geboorte en officieel timmerman van beroep, heeft veel van de wereld gezien. Na omzwervingen door een zestal staten in de Verenigde Staten, tientallen min of meer mislukte baantjes, schrijft hij zijn eerste roman. In dit autobiografische boek beschrijft hij zijn leven na zijn universitaire studie. Zeker is dat de voormalig job hopper door die periode een heel andere kijk op de Verenigde Staten heeft gekregen dan de gemiddelde Amerikaan. De Verenigde Staten zijn in zijn ogen corrupt en egoïstisch.
Drie mensen staan centraal in De Overvaller. Dixon, de man van de titel, is welgemanierd en alleen gewelddadig als uiterste noodzaak. Met een drietal kompanen besluit hij een bank te beroven. Voor Dixon is het de manier om zijn criminele leven achter zich te laten. Hij droomt van een eigen boerderij in Canada. Zijn kornuiten, alleen belust op macht, verknoeien de overval. Dixon weet als enige met een zak vol geld te ontsnappen. Via een bloedstollende vlucht en gewond aan zijn arm komt hij toevallig bij Elias White, een professor in de geschiedenis. Elias, gefrustreerd in werk en leven, wordt door de overvaller met zijn zestienjarige buurmeisje betrapt. Bang voor de consequenties van zijn slippertje ziet de professor zich gedwongen Dixon onderdak te bieden tot diens wond geheeld is.
Door het volgen van een spoor van gestolen bankbiljetten komt FBI-agente Denise Lupo in Tiburn, de woonplaats van Elias. Denise is echter niet gemotiveerd. De leiding van de FBI trekt mannelijke collega’s steeds weer voor, waardoor haar droom, FBI gedragswetenschapper, een droom blijft. In Tiburn bevindt zich dan ook een uiterst gefrustreerde FBI agente.
Iain Levison beschrijft op indrukwekkende wijze een verhaal, gebaseerd op drie totaal verschillende karakters. De overvaller tegen wil en dank, onschuldig in het criminele circuit terechtgekomen. De professor, met zijn rare ideeën over het nazi tijdperk, wachtend op zijn universitaire doorbraak. De FBI agente, hopeloos gefrustreerd, professioneel op een dood spoor. De enige overeenkomst die ze hebben is dat ze niet tevreden zijn met hun toekomst. In geheel eigen stijl, met een grote dosis cynisme, brengt de schrijver de karakters met elkaar in aanraking. De grote vraag hierbij is: Wie van de hoofdpersonen is de grootste egoïst of komt er geen winnaar?
De Overvaller is een vermakelijk boek, met leuke, cynische karakters. Het verhaal biedt een paar originele wendingen, maar is veel te kort om verrassend te kunnen zijn.