Wonderbaarlijke wederopstanding

Chris Ryan, geboren in 1961, is net als collega schrijver Andy McNab, een voormalig lid van de Britse Special Air Services (SAS). Beide schrijvers zijn tijdens de eerste Golfoorlog achter vijandelijke linies gedropt en hebben met veel moeite deze missie overleefd. Na ontvangst van een hoge militaire onderscheiding nam hij afscheid van de SAS en besloot schrijver te worden. Zijn boek De achtste man, gebaseerd op zijn bloedstollende ervaringen in Irak, werd een internationale bestseller. Als voormalig Brits soldaat kan hij uit een arsenaal aan ervaringen putten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de boeken die hij schrijft, veelal gaan over de SAS. Dat Chris Ryan nog steeds in een uitstekende vorm verkeerd, kan men bewonderen in de BBC real life tv-serie Hunting Chris Ryan.
In Tegenaanval is voormalig Regiment-lid John Porter aan lager wal geraakt. Bij een desastreus verlopen bevrijdingsactie in Libanon, komen drie van zijn collega’s om het leven.
Uit het verslag van Perigrine Colinson, blijkt dat de operatie door een fout van John Porter mislukt is. Hij wordt dan ook voor de geleden verliezen verantwoordelijk gehouden. Volkomen gedesillusioneerd, genegeerd en nagewezen door de overige leden van het Regiment, wordt hij van zijn functie ontheven. Als andere werkzaamheden binnen het Britse leger ook op niets uitlopen, neemt hij ontslag. Al snel volgt een scheiding, raakt hij aan de drank en belandt hij letterlijk in de goot.
De loopbaan van Perigrine Colinson verloopt volkomen anders. Nadat hij voor getoonde moed in Libanon, een onderscheiding heeft gekregen, stijgt zijn professionele status tot grote hoogte. Inmiddels is hij kolonel en speciale gezant van de premier.
Als journaliste Katie Dartmouth door Libanese terroristen wordt ontvoerd, komen de tegenpolen elkaar na zeventien jaar weer tegen. Beiden proberen de executie van de knappe journaliste te voorkomen. Perigrine als woordvoerder van de Britse regering, John als laatste kans om zijn leven enige zin te geven.
Ondanks het flinterdunne verhaaltje, heeft Ryan er toch een soort thriller van weten te maken. Uiteraard moet je het allemaal niet te serieus nemen. Een notoire dronkelap die binnen een paar dagen in een gemotiveerde vechtmachine verandert, is iets teveel van het goede om geloofwaardig te blijven. Als je deze onzin echter kunt aanvaarden, valt er nog wel te genieten van dit boek.
Het aftellen naar een executie blijft immers een spannend gegeven: “De helden hebben steeds minder tijd om de schone maagd te redden”. “Komen ze nog op tijd”?
Zie Tegenaanval vooral niet als een hoogstaande thriller. Het beste kun je dit pulpboek vergelijken met een dwarsdoorsnede van een aflevering van het A-team. Kortom redelijk amusement als je het vooral niet te serieus neemt.