Hoge verwachtingen

Na het lezen van Ragdoll kon ik niet wachten tot er een vervolg zou komen. Marionet begint sterk. Het proloog begint met de zin: "God bestaat niet. Feit". Hoe deze zin en het proloog in het verhaal passen, wordt pas aan het einde van het boek duidelijk. Dit begin heeft Cole knap gedaan. Na het proloog stappen we vijf weken terug in de tijd en hier begint het eigenlijke verhaal.
De gebeurtenissen en gruwelijkheden worden heftiger en heftiger waardoor het boek sterk aan geloofwaardigheid verliest. In mijn optiek had het boek heel goed zonder deze opstapeling gekund.
Mooier vond ik de menselijke trekjes die Baxter steeds meer krijgt. Haar contact met Rouche groeit gedurende het verhaal, waardoor er een zekere diepgang ontstaat. Omgaan met verlies is duidelijk het thema in Marionet.
Het einde biedt alle ruimte voor een vervolg, waarvan ik hoop dat minder extreem en meer realistisch zal zijn.