Lezersrecensie
Twee vrouwen, twee verhalen
Het verhaal gaat over twee vrouwen, Vera in 1933 en Claire in 2010.
Afwisselend wordt hun verhaal verteld.
Het begin van elk verhaal gaat over een sneeuwstorm in mei, een uitzonderlijk gebeuren.
Vera is een alleenstaande moeder, die nauwelijks het hoofd boven water kan houden en Claire is getrouwd met Ethan en zij werkt bij de krant.
Als journaliste wil ze een verslag doen van de uitzonderlijke sneeuwstorm, die ook plaats vond in 1933.
Tijdens haar onderzoek stuitte ze op het verhaal van Vera en daar wordt je meteen in het verhaal gezogen.
In afwisselende hoofdstukken, heden en verleden tijd, lees je over het verdriet van Vera, haar zoontje is immers weg en ze weet niet wat er gebeurd is. En over Claire, die worstelt met het onderzoek en haar verdriet over haar verloren baby.
De hoofdstukken over Vera en Claire zijn kort en de schrijfster weet op knappe wijze de verhalen tot één verhaal te verweven.
De verhalen zijn zowel interessant als ontroerend en laten je niet met vragen achter.
Afwisselend wordt hun verhaal verteld.
Het begin van elk verhaal gaat over een sneeuwstorm in mei, een uitzonderlijk gebeuren.
Vera is een alleenstaande moeder, die nauwelijks het hoofd boven water kan houden en Claire is getrouwd met Ethan en zij werkt bij de krant.
Als journaliste wil ze een verslag doen van de uitzonderlijke sneeuwstorm, die ook plaats vond in 1933.
Tijdens haar onderzoek stuitte ze op het verhaal van Vera en daar wordt je meteen in het verhaal gezogen.
In afwisselende hoofdstukken, heden en verleden tijd, lees je over het verdriet van Vera, haar zoontje is immers weg en ze weet niet wat er gebeurd is. En over Claire, die worstelt met het onderzoek en haar verdriet over haar verloren baby.
De hoofdstukken over Vera en Claire zijn kort en de schrijfster weet op knappe wijze de verhalen tot één verhaal te verweven.
De verhalen zijn zowel interessant als ontroerend en laten je niet met vragen achter.
1
Reageer op deze recensie