Een tragisch lot.

Dit boek leest als een trein. Een trein die op zeker gaat crashen, dat wel. Eva is een vrouw die je niet wil zijn. Waarvan je echt niets wil herkennen. Maar de eerlijkheid gebiedt: Het is zeker wel herkenbaar. Alle fatsoensnormen de deur uit, keihard komt ze binnen. Je zou willen schreeuwen dat ze vooral niet zo STOM moet doen, maar je weet ook dat dit is wie ze écht is. En wie jij, als je het net zo slecht had getroffen qua alcoholisme-gen, ook zou kunnen zijn. Een tragisch lot, "Ik ben uit deze dag geknipt en scheef er weer ingeplakt"

Stella Bergsma schrijft in rap tempo, met veel woordspelingen, in een prachtig, zeer leesbaar ritme, een meeslepend boek dat de gemoederen kan bezighouden. Mij rest niets anders dan een diepe, diepe buiging te maken.