Oktober: een filmische page-turner met een verrassend plot

Na het schrijven van verschillende scripts, waaronder voor hitserie The Killing en de verfilming van Nesbø’s The Snowman, vond Søren Sveistrup (1968) het tijd om alleen te werken, zonder rekening te houden met anderen. Zijn diploma’s op het gebied van film en letterkunde, brachten hem tot het schrijven van boeken. ‘Oktober’ is zijn debuut.

Synopsis
Begin oktober keert Rosa Hartung terug naar haar baan als minister van Sociale Zaken. Ze is een jaar afwezig geweest in verband met het verdwijnen van haar dochter, Kristine. Ze is nooit teruggevonden. Wel heeft een man bekend dat hij Kristine vermoord heeft. Op dezelfde dag dat Rose terugkeert op haar werk, wordt een jonge moeder vermoord. Wanneer zij gevonden wordt, blijkt dat één van haar handen is afgehakt.

De rechercheurs Naia Thulin en Mark Hess worden op de zaak gezet. Thulin is een vrouwelijke rechercheur, die haar dochter als alleenstaande moeder opvoedt. Hess is eigenlijk werkzaam bij Interpol, maar door een fout is hij geschorst en moet hij een zaak als ‘gewone’ rechercheur oplossen. Samen ontdekken Thulin en Hess op de plaats delict een kastanjepoppetje, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. En dan wordt er nog een vrouw vermoord. Het heeft er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is…

De schrijfstijl en personages
De schrijfstijl van Sveistrup in dit boek is vlot. Hij beschrijft rechttoe-rechtaan wat zich in de levens van onder andere Thulin en Hess voorvalt. Sveistrup schrijft in de derde persoon en geeft het woord aan veel personages. Daarbij schuwt hij het gedetailleerd beschrijven van hun gevoelens en gedachten niet, maar hij laat consequent een mysterieus gevoel over ieder personage hangen. Je krijgt daardoor het gevoel dat je de verschillende personages leert kennen, maar dat het tipje van de sluier nog niet is opgelicht. Dat is prettig. De nieuwsgierigheid voelt als een brandstof om zo snel mogelijk bij de laatste bladzijde te komen. Toch worden niet alle vragen omtrent de personages beantwoordt. Houdt Sveistrup daarmee alle mogelijkheden voor een vervolg met rechercheurs Thulin en Hess opnieuw in de hoofdrol?

De opbouw
‘Oktober’ heeft een filmisch karakter. Dat lijkt ook geen verrassing met Sveistrup’s voorgeschiedenis. De (hele) korte hoofdstukken doen denken aan verschillende scènes. Scènes in een film of serie eindigen van abrupt, vaak op een spannend moment. Dat is precies wat Sveistrup in dit boek ook doet. Dit maakt het boek een echte pageturner. Vaak voelt het einde van een hoofdstuk namelijk als een natuurlijk moment om een pauze in het lezen in te lassen. Hier was dat absoluut niet het geval: je wilt blíjven doorlezen om antwoorden te vinden op de vragen die alle 130(!) hoofdstukken oproepen. De plot zat goed in elkaar. Beetje bij beetje bewogen de aparte verhaallijnen naar elkaar toe, om uiteindelijk samen te smelten. Daarbij wordt de lezer enorm verrast!

Conclusie
Filmisch karakter, page-turner en verrassend plot zijn de sleutelwoorden die dit boek van Sveistrup beschrijven. Voor mij zijn het ook dé ingrediënten voor een goede thriller. ‘Oktober’ is dan ook één van de betere thrillers, al dan niet de beste thriller, die het afgelopen jaar is verschenen. De sfeer in het boek past perfect bij deze periode van het jaar. De veelbeschreven kastanjes en rood-oranje-gele bladeren dragen daar zeker aan bij. Heb je komende of volgende week herfstvakantie en zin in een goed boek? Begin dan in dit boek. Je zult er geen spijt van krijgen, geloof me. Tenzij je nog veel in aanraking met kastanjes komt, want die zullen je altijd doen terugdenken aan dit verhaal..