Joe en ik

De titel van dit boek Joe & ik, is een van de titels die dit boek kan hebben. Het had ook afscheid van mijn vader of op weg naar volwassenheid kunen heten.
Het begin van het boek laat zich niet makkelijk lezen, de cursief gedrukte stukjes over het schrijven in een opschrijfboekje , waarbij de ik figuur zich af vraagt wat hij nu aan het doen is, en telkens opnieuw begint, vond ik wat storend. Het telkens opnieuw beginnen krijgt weliswaar later meer betekenis maar ik had dit liever wat beknopter in het verhaal zelf verwerkt gezien. Het hoofdverhaal laat zich prima lezen, vlot geschreven met een goede opbouw.

Het verhaal:
Woelie heeft een moeilijke jeugd, na goede kinderjaren, waarin zijn ouders echt hun best doen hem gelukkig te laten zijn, komen de problemen. Zijn moeder wordt opgenomen in een psychiatrische kliniek. Zijn vader is druk met de slecht lopende winkel en met wat later blijkt illegale pokeravonden te organiseren. Door dat alles voelt Woelie zich anders dan andere kinderen en als het dan op school spaak dreigt te lopen en hij op straat last krijgt van angsten, besluit hij thuis te blijven. Hij sluit zich op in huis. Zijn enige activiteiten bestaan uit het observeren van de overbuurvrouw op wie hij verlliefd is en het kijken naar de dvd's van de serie Rail Away, een kerstcadeau van zijn moeder. Vlak na zijn 16e verjaardag wordt Woes vader ziek, hij wordt opgenomen in het ziekenhuis met ernstige buikpijn hij blijkt nog maximaal twee weken te leven te hebben. Eenmaal thuis maken zij samen het huis schoon en Joe besluit dat ze gaan reizen met de trein. En dat doen ze Amsterdam, Antwerpen en Brussel . Het kost Joe veel moeite en hij moet veel morfine nemen, maar hij zet door. Tijdens deze reizen wordt de band tussen vader en zoon steeds hechter. dan gaan ze nog een laatste keer op reis via Keulen naar Bonn en dan wil Joe de Drachenfels op, het laatste stuk moet hij klimmen: "ik wil een keer in mijn leven iets echt afmaken!". Al deze inspanningen worden Joe bijna teveel. Na een moeizame reis naar het hotel gaat Woelie alleen Bonn in daar ontmoet hij Ute, gaat met haar mee naar huis en wordt van jongen een man. De volgende dag gaan Joe en Woe weer Bonn in maar Joe kan niet meer en wil naar huis. De terugreis gaat heel moeilijk. "we zaten samen op een spooren nu moesten we een afslag nemen, die ene die we liever niet wilden nemen." Kort daarna sterft Joe.