Lezersrecensie
Ontroerende roman met Ibiza als setting.
Het is 1987. Marianne is geboren en getogen op Ibiza.
Mariannes vader, een Engelse drugsbaron,
zit gedurende het verhaal in de gevangenis maar
lijkt zijn zaken via afgezanten nog steeds aan te sturen.
Mariannes moeder is een voormalige hippievrouw die op een ander
eilandje woont (Formentera) en net als Mariannes vader weinig
aandacht voor haar dochter heeft omdat ze het druk heeft met
spirituele coachingpraktijken. Mariannes moet een jaar of
zeventien zijn (aangezien ze zonder rijbewijs op grote motoren
rijdt maar van plan is haar rijbewijs een jaar later te
halen), en hunkert naar een veilige, voorspelbare, normale
wereld. Dit alles lijkt ze juist te vinden in de
aartsvijand van al haar vrienden en eigenlijk heel Ibiza: een agent
van de Guardia Civil. Ze komt hem tegen als ze met zwaar
noodweer aan de weg staat met motorpech, waarna hij haar een
nacht in zijn logeerkamer laat slapen. Dat doet hij omdat hij
wegens extreme omstandigheden niet anders kan, zo lijkt het. Maar
bij Marianne is dit het begin van wat steeds meer op een
obsssie gaat lijken. Ze komt tegen beter weten in terecht in
lastige situaties en brengt met deze obsessie uiteindelijk
zelfs haar vader in
gevaar.
Het is een ontzettend spannend boek, maar ook vooral bijzonder vanwege de setting. Je krijgt een heel goed beeld van Ibiza in de jaren '80, het is beeldend beschreven, je waant je echt daar. De natuurbeschrijvingen zijn meeslepend. De scenes tussen moeder en dochter zijn grappig, de gesprekken die ze met een van haar vaders vrienden uit het drugsmilieu voert zijn interessant.
Maar het waren vooral de diepere lagen van Mariannes gevoelswereld die maken dat ik het zo'n hoog cijfer geef. In de ontknoping valt veel op zijn plaats. Ze lijkt het hele boek op zoek naar een vaderfiguur, of de normaliteit die ze een willekeurige man heeft toegedicht, maar krijgt uiteindelijk iets anders uit onverwachte hoek, en als je dat dan leest denk je: ja, zo klopt het. Een schitterend boek!
Het is een ontzettend spannend boek, maar ook vooral bijzonder vanwege de setting. Je krijgt een heel goed beeld van Ibiza in de jaren '80, het is beeldend beschreven, je waant je echt daar. De natuurbeschrijvingen zijn meeslepend. De scenes tussen moeder en dochter zijn grappig, de gesprekken die ze met een van haar vaders vrienden uit het drugsmilieu voert zijn interessant.
Maar het waren vooral de diepere lagen van Mariannes gevoelswereld die maken dat ik het zo'n hoog cijfer geef. In de ontknoping valt veel op zijn plaats. Ze lijkt het hele boek op zoek naar een vaderfiguur, of de normaliteit die ze een willekeurige man heeft toegedicht, maar krijgt uiteindelijk iets anders uit onverwachte hoek, en als je dat dan leest denk je: ja, zo klopt het. Een schitterend boek!
1
Reageer op deze recensie