Lezersrecensie
Recensie Het meisje in de trein
De razend populaire psychologische thriller The Girl on the Train lijkt niet meer weg te denken uit ons hedendaagse assortiment aan boeken. Na zoveel positieve reacties over het boek gehoord te hebben, besloot ik dat het toch echt wel eens tijd werd dat ik deze thriller een kans gaf.
Het meisje in de trein is geschreven door de Britse journaliste Paula Hawkins. In 2009 werkte ze reeds aan enkele romans onder het pseudoniem Amy Silver, maar in 2015 brak ze door onder haar eigen naam met de succesvolle thriller The Girl on the Train. Het boek stond gedurende zestien weken op de eerste plaats op The New York Times Fiction Best Sellers of 2015. De psychologische thriller won onder andere de Goodreads Choice Award in de categorie Mystery & Thriller. Het boek werd naar het Nederlands vertaald door Miebeth van Horn.
In Het meisje in de trein wordt het verhaal verteld van drie jonge vrouwen; Rachel, Megan en Anna. Het grootste deel van het verhaal draait om Rachel. Elke ochtend neemt ze de trein naar Londen, die altijd stopt voor hetzelfde rode sein. Op die manier kan ze elke ochtend kijken naar een koppel dat op hun terras ontbijt. Omdat ze er iedere dag voorbij rijdt, heeft ze inmiddels het gevoel dat ze hen persoonlijk kent. Ze heeft het koppel de namen ‘Jess’ en ‘Jason’ gegeven. Op een dag doet ze een vreemde ontdekking, die uiteindelijk haar hele leven zal veranderen.
In het boek wordt duidelijk gemaakt wat voor nare effecten alcohol op een mens kan hebben en hoe verslavend het kan zijn. Ik vind het heel erg goed dat ook onderwerpen zoals huiselijk geweld aan bod komen en taboes doorbroken worden.
Het verhaal wordt verteld in de belevende ik, maar dit perspectief wisselt af tussen de drie vrouwen. Hierdoor valt het verhaal beter te begrijpen, aangezien je echt kan ervaren wat de vrouwen (van elkaar) denken en voelen. Het verhaal verloopt grotendeels chronologisch, maar naarmate het verhaal vordert, is er af en toe even een flashback. De vertelde tijd bedraagt ongeveer 2 maanden, de verteltijd bedraagt een paar uur.
Om heel eerlijk te zijn was ik in het begin niet echt overtuigd van het boek. De eerste 50 bladzijden leken voorbij te kruipen en leken grotendeels zinloos. Naarmate het verhaal vorderde, kreeg ik steeds meer zin om verder te blijven lezen. Achteraf gezien waren die eerste 50 bladzijden dan ook niet zo nutteloos als ik dacht, maar waren ze net heel belangrijk om het verhaal te kunnen begrijpen. De spanningsopbouw van het boek vind ik dan weer wel fantastisch. Wat begon als een verhaal over een vrouw die een tikkeltje gestoord leek te zijn, eindigde in een enorm drama dat niemand had zien aankomen. Als lezer word je voortdurend op een fout spoor gezet, wat het einde alleen maar verrassender maakt.
Ik ben heel blij dat ik het boek eindelijk gelezen heb, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er toch nét dat tikkeltje meer van verwacht had. Iedereen is zo ontzettend positief over deze thriller, wat ervoor zorgde dat mijn verwachtingen enorm hoog lagen. Helaas heeft het boek deze toch niet helemaal kunnen vervullen. Als je me zou vragen of het de moeite waard is om Het meisje in de trein te lezen, zal ik volmondig ‘ja’ antwoorden, maar ik twijfel toch een beetje of dit boek de hype waard is.
Het meisje in de trein is geschreven door de Britse journaliste Paula Hawkins. In 2009 werkte ze reeds aan enkele romans onder het pseudoniem Amy Silver, maar in 2015 brak ze door onder haar eigen naam met de succesvolle thriller The Girl on the Train. Het boek stond gedurende zestien weken op de eerste plaats op The New York Times Fiction Best Sellers of 2015. De psychologische thriller won onder andere de Goodreads Choice Award in de categorie Mystery & Thriller. Het boek werd naar het Nederlands vertaald door Miebeth van Horn.
In Het meisje in de trein wordt het verhaal verteld van drie jonge vrouwen; Rachel, Megan en Anna. Het grootste deel van het verhaal draait om Rachel. Elke ochtend neemt ze de trein naar Londen, die altijd stopt voor hetzelfde rode sein. Op die manier kan ze elke ochtend kijken naar een koppel dat op hun terras ontbijt. Omdat ze er iedere dag voorbij rijdt, heeft ze inmiddels het gevoel dat ze hen persoonlijk kent. Ze heeft het koppel de namen ‘Jess’ en ‘Jason’ gegeven. Op een dag doet ze een vreemde ontdekking, die uiteindelijk haar hele leven zal veranderen.
In het boek wordt duidelijk gemaakt wat voor nare effecten alcohol op een mens kan hebben en hoe verslavend het kan zijn. Ik vind het heel erg goed dat ook onderwerpen zoals huiselijk geweld aan bod komen en taboes doorbroken worden.
Het verhaal wordt verteld in de belevende ik, maar dit perspectief wisselt af tussen de drie vrouwen. Hierdoor valt het verhaal beter te begrijpen, aangezien je echt kan ervaren wat de vrouwen (van elkaar) denken en voelen. Het verhaal verloopt grotendeels chronologisch, maar naarmate het verhaal vordert, is er af en toe even een flashback. De vertelde tijd bedraagt ongeveer 2 maanden, de verteltijd bedraagt een paar uur.
Om heel eerlijk te zijn was ik in het begin niet echt overtuigd van het boek. De eerste 50 bladzijden leken voorbij te kruipen en leken grotendeels zinloos. Naarmate het verhaal vorderde, kreeg ik steeds meer zin om verder te blijven lezen. Achteraf gezien waren die eerste 50 bladzijden dan ook niet zo nutteloos als ik dacht, maar waren ze net heel belangrijk om het verhaal te kunnen begrijpen. De spanningsopbouw van het boek vind ik dan weer wel fantastisch. Wat begon als een verhaal over een vrouw die een tikkeltje gestoord leek te zijn, eindigde in een enorm drama dat niemand had zien aankomen. Als lezer word je voortdurend op een fout spoor gezet, wat het einde alleen maar verrassender maakt.
Ik ben heel blij dat ik het boek eindelijk gelezen heb, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er toch nét dat tikkeltje meer van verwacht had. Iedereen is zo ontzettend positief over deze thriller, wat ervoor zorgde dat mijn verwachtingen enorm hoog lagen. Helaas heeft het boek deze toch niet helemaal kunnen vervullen. Als je me zou vragen of het de moeite waard is om Het meisje in de trein te lezen, zal ik volmondig ‘ja’ antwoorden, maar ik twijfel toch een beetje of dit boek de hype waard is.
3
Reageer op deze recensie
