Boeiende filosofie

Het lezen van 'De eerste 15 levens van Harry August' was een ware uitdaging voor mij [een tip van Hebban om eens een boek buiten mijn comfortzone te lezen] en aanvankelijk dacht ik dat ik er nooit doorheen zou komen omdat er van het ene leven in het andere gesprongen wordt en dit dan niet in chronologische volgorde.

Harry August is een kalachakra, dat betekent: iemand die telkens weer herboren wordt in hetzelfde leven en in dezelfde tijdsperiode, maar met behoud van alle ervaringen uit vorige levens en dit tot vervelens toe.
Tot hij, in zijn 11de leven, de boodschap krijgt dat een andere kalachakra - Vincent - bezig is de technische vooruitgang van de wereld te versnellen waardoor de wereld uiteindelijk zal vergaan en dat hij, Harry, de enige is die hem zal kunnen tegenhouden.

Eenmaal deze rode draad gevonden werd het boek uiterst boeiend - omwille van de achterliggende filosofie: of alle technische vooruitgang ook wel heilzaam is - en spannend, om te weten te komen of Harry Vincent tijdig op het spoor zal kunnen komen en, als hij dat kan, of hij hem ook zal kunnen stoppen.
Het is niet altijd duidelijk of Harry en Vincent ofwel vrienden ofwel vijanden zijn van elkaar.

Na een moeizame start heb ik uiteindelijk wel erg genoten van dit boek en heb ik af en toe een en ander moeten laten bezinken; maar een antwoord op de grote levensvragen heb ik niet gekregen. Maar dat is ook wel logisch, denk ik, want die kent niemand, ook Claire North niet.

Ik geef 3***.
Dat zou er eentje meer geweest zijn ware het niet dat ik toch mijn twijfels heb over de logica in het verhaal. In het begin - en in de beschrijving van het boek - wordt er gezegd dat Harry telkens opnieuw geboren wordt in 'hetzelfde leven' , iets wat uiteindelijk niet waar is want in elk leven hebben er weer andere gebeurtenissen plaats en doet Harry andere ervaringen op en sterft hij/zijn lichaam op een andere wijze.
Misschien zal ik dit boek over Harry's 15 levens ooit nog eens opnieuw lezen.

Citaat: ‘Dit leven is maar een tijdelijke flikkering van de vlam, een schaduw. Je zult het afwerpen en naar een nieuw peil stijgen, een nieuw begripsniveau, waar je zult beseffen dat wat je nu als de realiteit waarneemt slechts een gevangenis van je zintuigen is. Je zult kijken, en het zal zijn alsof je met het oog van de maker zelf kijkt. Jij bent in de schepping. De schepping is in jou. Jij bent onderdeel van de eerste ademtocht die het universum heeft doen ontstaan, je lichaam is gemaakt van het stof van eerdere lichamen en als je sterft, brengen jouw lichaam en jouw daden leven voort. Jij bent zelf God.'
Met een beetje meer logica zou dit boek nog beter tot zijn recht komen.