Poëtisch en ontroerend

Ik begon een paar dagen geleden aan De Gevleugelde van Arthur Japin met enige scepcis. Over het algemeen ben ik niet zo'n liefhebber van het genre biografische, historische romans, en al helemaal niet wanneer die zich afspelen in de 'moderne tijd'
Dit boek was dan ook een zeer aangename verrassing. Ik werd meteen meegenomen door het poëtische taalgebruik en de veel voorkomende - mooi in woorden gevatte - wijze filosofieën.

Om een voorbeeld te geven [ik heb er al meer op Twitter geplaatst #gevleugelde]

... juist op dat moment werd zij het verdriet gewaar van álle moeders. En tegelijk ging haar hart uit naar iedereen die ooit gehuild heeft toen het dan eindelijk tot hem doordrong dat een mens een ander in dit leven niet beschermen kan.
Uit: Arthur Japin - De gevleugelde

Hiermee heb ik dan het eerste boek van mijn challenge gelezen en het was meteen een aanrader.
Ik geef vijf sterren.