Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een boek vol verrassingen

'De hemel volgens Boe' is bedoeld als dagboek; een dagboek dat Oliver, bijgenaamd Boe, bijhoudt in de hemel na zijn plotse overlijden en dat hij, wanneer hij een doorgang vindt om op de aarde te gaan spoken, aan zijn ouders wil bezorgen.
Boe was tijdens zijn 13 jaar durende aardse bestaan een geniale jongen met voornamelijk belangstelling voor wetenschap en met het uit het hoofd kunnen opzeggen van de elementen van het periodieke systeem als hobby.
Elk hoofdstukje uit het boek heeft dan ook als titel één scheikundig element met zijn afkorting en soortelijk gewicht. Een goede vondst.
De 'hemel' waarin Boe wakker wordt na zijn plotselinge overlijden - hij vermoed dat zijn hart het plotseling begeven heeft want hij had een gaatje in zijn hart - is absoluut geen hemel zoals wij ons die voorstellen. Het is eerder een troosteloze versie van een verwaarloosde, afbrokkelende betonnen stad. Die hemel is alleen bewoond door jongeren die op 13-jarige leeftijd overleden zijn.
De eerste verrassing komt wanneer een paar dagen na het overlijden van Boe, Johnny, een andere jongen die bij hem op school was, ook naar Stad - dat is de naam van die Hemel volgens Boe - komt en Oliver te weten komt dat hij op een heel andere manier is overleden dan hij vermoedde.
Wanneer er later ook nog een meisje van diezelfde school opduikt komt er nog meer explosieve informatie aan het licht en uiteindelijk blijkt het er, aan het eind van het boek, toch weer helemaal niets te kloppen van de eerdere berichtgeving en is diegene die als slechterik bekend stond ineens een held en blijkt het slachtoffer de dader te zijn. Tot zover de verrassingen. Ik wil daar verder niet méér over kwijt want dan ontneem ik volgende lezers het plezier van de spanning.
Ik heb De hemel volgens Boe graag gelezen, al ging het over een hemel waar ik maar liever niet terecht wil komen na mijn afscheid van de aarde.
Ik begrijp dat het de auteur niet te doen was om een fijn en vredig hiernamaals te beschrijven maar dat het gaat om vriendschap en vertrouwen, maar ook om haat en wraak.
Over het algemeen vond ik het boek vlot lezen, alleen waren er wel gedeeltes die iets te lang uitgesponnen werden en die op de duur begonnen te vervelen [het proces van Johnny en de aanloop daar naartoe] en dat het einde dan weer een beetje te snel afgeraffeld werd.
Een heel goed en verrassend plot maar de spanningsboog kon beter uitgewerkt geweest zijn.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Francine Herrebaut