Kruipt onder de huid

Toen ik aan dit boek begon was ik bang dat het nogal gedateerd zou zijn maar omdat het tenslotte tot de boeken behoort die een echte lezer toch eenmaal moet gelezen hebben ben ik er met open mind aan begonnen.
Het is me helemaal niet tegengevallen en uiteindelijk kan ik alleen maar zeggen dat het mij onder de huid gekropen is. De grote weltschmerz van de verteller, Martin [Maarten zelf?] raakte mij diep, de prachtige ingetogen beschrijvingen van de natuur en de eenzaamheid .... zo indringend beschreven dat ik er diep vanbinnen een beetje van moet huilen.
Ondanks het feit dat Martin celbioloog is en het op vlak van studie en werkzaamheid ver gebracht heeft, blijft er, in zijn beleving van de wereld, altijd een muur tussen hem en die wereld die hij niet vermag te doorbreken. En in feite heeft hij genoeg aan die beleving buiten de werkelijkheid. In zijn visie kan je op die manier ook niets ontnomen worden [zoals de liefde van een vrouw bv.]
Een vlucht regenwulpen vertoont veel parallellen met De Avonden van Gerard Réve. Ook dát is een boek dat onder de huid kruipt.
Om kort te zijn: dit boek van Maarten 't Hart komt op mijn favorietenlijst. Ik heb 5 ***** gegeven.