Moeilijk te volgen

'Het zevende kind', die titel sprak me meteen aan en daarom heb ik het gekozen om te lezen voor de categorie: 'een boek met een getal in de titel'.
Wat een zwaar boek om te lezen - en dan bedoel ik niet het gewicht van het bijna 700 pagina's tellende boek, maar de inhoud.
Ik had tot bijna bij het einde heel veel moeite om de levens van de zeven kinderen uit elkaar te houden en om te blijven volgen wat hen - naast hun gezamenlijke levensbegin - met elkaar verbond.
Het schitterende taalgebruik van Erik Valeur en mijn nieuwsgierigheid om te weten waar alle belevenissen uiteindelijk naartoe zouden leiden hebben er echter voor gezorgd dat ik het boek niet half gelezen heb weggelegd.
Uiteindelijk werd mijn moeite beloond en vielen de puzzelstukjes samen. Over inhoud en plot ben ik niet zo opgetogen. Na alle gebeurtenissen en verhaallijnen in het boek vond ik het een beetje een anti climax hebben. Ik had een totaal ander einde verwacht.
Wat mij betreft is dit geen boek dat ik nóg een keer zou willen lezen, ik werd er moe van, maar omwille van de mooie taal krijgt het van mij toch 3* **