Lezersrecensie
Pure poëzie
‘Ik zie haar bijna iedere dag, iedere dag rijdt ze hier voorbij. Ik heb haar nog nooit gesproken, ik weet niet eens hoe haar stem klinkt. We zwaaien alleen maar. Dat vind ik een goede manier om met mensen om te gaan, vanuit de verte naar elkaar zwaaien.’
Dit citaat geeft heel goed de sfeer weer van dit poëtische boek waarin sfeer belangrijker is dan de loop van het verhaal.
In Perfecte stilte weet Verbogt treffend de innerlijke stilte, de innerlijke eenzaamheid, het onvermogen om als mensen écht tot elkaar te komen - of om ín elkaar te komen, zoals hij ook wel eens schrijft - weer te geven.
Het hele boek door voelde ik die stilte en eenzaamheid waardoor ik bij momenten zélf een innerlijke droefenis ging voelen.
Ondanks het wereldse gedruis, overal om ons heen, werd ik door deze roman, die ik bijna een lang gedicht zou willen noemen, perfect stil.
Na het lezen van dit boek wil ik beslist méér lezen van Thomas Verbogt.
5 sterren.
Dit citaat geeft heel goed de sfeer weer van dit poëtische boek waarin sfeer belangrijker is dan de loop van het verhaal.
In Perfecte stilte weet Verbogt treffend de innerlijke stilte, de innerlijke eenzaamheid, het onvermogen om als mensen écht tot elkaar te komen - of om ín elkaar te komen, zoals hij ook wel eens schrijft - weer te geven.
Het hele boek door voelde ik die stilte en eenzaamheid waardoor ik bij momenten zélf een innerlijke droefenis ging voelen.
Ondanks het wereldse gedruis, overal om ons heen, werd ik door deze roman, die ik bijna een lang gedicht zou willen noemen, perfect stil.
Na het lezen van dit boek wil ik beslist méér lezen van Thomas Verbogt.
5 sterren.
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Francine Herrebaut
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
