Lekker tussendoortje

Ik vond het fijn om Zand erover te mogen lezen. Het is een boek dat erg makkelijk leest en niet zoveel inspanning vraagt als een literaire, psychologische of bloedstollend spannende roman.
Het was prettig om de sfeer van Vlieland te proeven en kennis te maken met de bewoners van dit mooie eiland. Die sfeer was goed beschreven.

De hoofdrolspelers - Fien, Nel, Floris - zorgden voor de nodige spanning waardoor het toch wel moeilijk werd om het boek weg te leggen, geen wonder dat er broodkruimels tussen de pagina's verzeild zijn geraakt.

Ook al weet je bijna van bij het begin wie uiteindelijk de uitverkorene van Fien zal worden, je wil het toch graag écht weten en af en toe krijg je toch nog het gevoel dat het anders zal uitdraaien: dat is waardoor 'Zand erover' zeker wel een pageturner is.

Zelf ben ik het niet helemaal eens met de keuze van Fien, maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Chicklit en feelgood is niet echt mijn genre, maar ik heb beslist wel genoten van dit boek, als tussendoortje tussen de zwaardere kost.

Een schoonheidsfoutje - misschien ben ik wel erg streng - waren een paar taalfoutjes die mij in het oog sprongen. Maar omdat dit niet structureel was [er zijn echt boeken waar ik vrijwel op elke pagina taalfouten ontdek en daar knap ik echt op af] denk ik dat het gewoon foutjes zijn die bij het corrigeren over het hoofd zijn gezien. Gelukkig waren het geen werkwoordfouten.

Van mij krijgt Zand erover 3 ***