Onmogelijke liefdes

De verhalenbundel 'Blauwe tongen' is het debuut van Klaske Bakker. De schrijfster heeft het zich niet gemakkelijk gemaakt met de presentatie van nota bene 32, soms zeer, korte verhalen.
Het kan niet anders dat ze wisselend van kwaliteit zijn. Toch is ze erin geslaagd een samenhangend geheel te maken door de liefde als centraal thema te nemen. Een thema dat bijvoorbeeld verwerkt is in weemoedige herinneringen, gemiste kansen, onmogelijke verhoudingen of verlies van een geliefde. Het mooie van de meeste verhalen is dat ze een verrassend slot hebben met een onverwachte wending.

'Weerzien', het eerste verhaal is een mooie binnenkomer en een fraai voorbeeld hoe je vanuit twee perspectieven kunt schrijven om op die manier te illustreren hoe mensen hun eigen kijk hebben op gebeurtenissen en ervaringen.
'Terug op het pleintje' roept weemoed op naar verre tijden en romantische liefdes. Juist dit soort verhalen mogen langer zijn en smaken naar meer.
'Barbara', het titelverhaal over twee meisjes met ‘blauwe tongen’, heeft een mooie opbouw.
'Tomeloos verliefd' valt op door de gehanteerde stijl, het is een vlot geschreven, lange, jachtige monoloog van een radeloze vrouw.

Al met al is Blauwe tongen een bundel om af en toe met plezier op te pakken voor het lezen van twee of drie verhalen.