Deze originele stand-alone is is niet voor niets zo blauw...

Uniek boek, deze vuistdikke pil van Gordon Dahlquist. De glazen boeken van de droometers is zo’n boek waar je óf onherroepelijk door wordt verzwolgen óf dat je na 50 pagina’s vol afkeer zo ver mogelijk van je af smijt.

Het is moeilijk het boek bij een bepaald genre in te delen, aangezien het een ongebruikelijke mix is van van alles. Een historische thriller, een fantasy roman, een romance, een allegorie… maar bovenal is het een magisch-realistische pageturer van de bovenste plank.

Het plot neigt naar het absurde. In een niet nader genoemde stad –maar duidelijk gebaseerd op het Victoriaanse Londen van omstreeks 1850- raken de levens van drie totaal verschillende personages onverwacht met elkaar verstrikt. De eigenzinnige miss Temple, de gedesullisioneerde dokter Svenson en de getekende huurmoordenaar “Kardinaal Chang” komen er onbedoeld achter dat er mysterieuze feesten gehouden worden op kasteel Harschmort. Een stel vooraanstaande figuren zweren samen teneinde de macht over Europa te veroveren. Hun machtsmiddel blijkt alles te maken hebben met op alchemistische wijze vervaardigde glazen boeken. Deze blauwe, ernstig verslavende boeken destilleren herinneringen van al wie het zogenaamde ‘procédé’ heeft ondergaan. Herinneringen die – meestal erotisch van aard- chantabel maken.

Alle verwikkelingen worden van moment tot moment vanuit wisselend perspectief van het drietal beschreven. Hun persoonlijke belevenissen die synchroon met elkaar lopen, maar elkaar ook overlappen en inhalen. Met als gevolg een wervelende ontrafeling van een wirwar van intriges. Het aan alle kanten gecompromitteerde complot van een keur aan samenzweerders (een overzicht van alle personages zóu handig geweest zijn) maakt het verhaal haast onnavolgbaar, maar wie de moeite neemt de te volgen lijn voor zichzelf strak te houden zal uiteindelijk moeten toegeven dat het ingenieus in elkaar zit.

Anti-helden miss Temple en dokter Svenson zijn sympathiek en overtreffen zichzelf, schurk kardinaal Chang is een atypische doch zeer innemende held. Humor schuilt in de neiging naar het overtrokkene, maar door de magische, onwerkelijke sfeer waarvan het boek doordrenkt is wordt het verhaal nergens belachelijk. Tenminste- voor wie tot bovengenoemde eerste categorie gerekend kan worden. Ga je mee in de ridiculiteit dan betekent het lezen van dit boek een verslavende ervaring die eindeloos mag duren: de kaft is niet voor niets zo blauw…