Ik vind De vijfde vrouw de beste Wallander die ik tot nu toe gelezen heb. Het verhaal kent deze keer een logische opbouw en dat kan je van de vorige werkstukken niet altijd zeggen. Mankell heeft nogal eens de neiging zomaar iets uit de lucht te laten vallen. Daarnaast stuurt hij de lezer tientallen blz. de verkeerde kant op. Dat geeft soms het gevoel dat er iets opgevuld moet worden. In De vijfde vrouw is dat alles niet aan de orde. Mankell wist nu wat hij wilde en hij laat Wallander volgens zijn strakke planning zijn werk doen. Absoluut top.