Taaie brok

Naomi is het eerste boek dat ik las van deze auteur en misschien had ik eerst de twee eerste delen van deze trilogie moeten lezen want ondanks de degelijke intro in het begin van het boek kostte het me veel moeite om de personages in het juiste perspectief te krijgen. Ik heb dan ook moeten doorbijten om het boek uit te lezen. Temeer omdat ik vind dat het boek meer een gedrukte versie is van een film, de film was er eerst. Ook de personages zijn me soms niet realistisch, neem bijvoorbeeld Naomi zelf die een professionele huurmoordenares is en die er zelfs met het meest gesofisticeerde snipergeweer (uitvoerig beschreven!) er niet in slaagt om te juiste persoon neer te leggen enkel en alleen omdat het doelwit en zijn golfpartner hetzelfde jasje aan hebben. En de tweelingzus die uit het niets opdaagt en eigenlijk niets aan het verhaal toevoegt buiten enkele bladzijden. Lucee die een Iphone koopt voor haar moeder en die dan uiteindelijk twee stiefmoeders blijkt te hebben en zo zijn er wel meer van die rare kronkels te vinden in het boek. Vaak had ik het gevoel dat na X aantal woorden de schrijver een uitvoerige uiteenzetting moet doen over bv. een wapen of enkele “dure” woorden moet gebruiken om zijn relaas te pimpen.
Een lange aanloop met veel overbodige zijsprongen en een abrupt einde om 320 pagina’s te vullen zijn niet echt mijn ding. Ondanks het feit dat de auteur gedegen research heeft gedaan kan zijn schrijfstijl mij niet boeien. Na het lezen van Naomi ben ik niet van plan om de twee eerste delen te lezen.