1000 stukjes vormen niet altijd een geslaagd boek.

Na eind jaren zeventig op de middelbare school kennis te hebben genomen van het bestaan van Jan Cremer en hem 35 jaar lang nauwelijks heb gevolgd, als schrijver, nu 1400 bladzijden ingehaald. De Hunnen gaat over de belevenissen van een 0 tot 5-jarige Jan tijdens de oorlog en een 5 tot 15-jarige Jan in de jaren daarna.
Opgedeeld in 1000 fragmenten met veel herhalingen zijn de kernwoorden:
Verraad - Sadisme - Moord - Plundering - Verkrachting.
Als je daar door heen kunt/wilt lezen dan vormt zich wel een beeld van wat er in oorlogstijden op je pad voorbij kan komen als je aan de onderkant van de maatschappij geboren wordt. Natuurlijk zou je dan willen weten wat de schrijver daadwerkelijk heeft meegemaakt dan wel aan zijn pen is ontsproten....
Nu even weer voldoende Jan Cremer gelezen, over 35 jaar nog maar eens overdoen.