Recensie Op reis in het scriptorium

En wederom weer een fantastisch en bijzonder verhaal van Auster.
Keer op keer weet deze auteur mij te verrassen door de unieke elementen in zijn verhaal. Een tikkeltje vreemd of beklemmend is het misschien wel te noemen maar het is zó ontzettend aangenaam. Hij flikt het tot nu toe nog in ieder boek dat ik gelezen heb. De aantrekkingskracht van zijn verhalen, en ook bij dit verhaal, is voor mij enorm. Na enig ge-surf op het internet en reacties van anderen las kwam ik woorden als 'zwak', 'wat bezielde hem?', 'middelmatig' en nog zoveel meer tegen. Echter kan ik me daarin niet vinden en heb ik van iedere bladzijde genoten. Ook vond ik op internet dat je op zijn minst De New York Trilogie (of misschien wel ál zijn boeken) moet hebben gelezen wil je dit verhaal kunnen waarderen en begrijpen. Kijk, en dat heb ik dus nog niet gedaan. Het schijnt dat je dan weet waarom bepaalde personages in dit verhaal voorkomen en dat heb ik nu dus schijnbaar gemist. Desalniettemin vind ik het een prachtig verhaal en is dat juist een mooi excuus om over een tijdje het boek nogmaals te lezen. Ik vond het al prachtig dus dan kan het alleen nog maar beter worden.