Recensie Het einde van het spel

Een plezier om te lezen!
Het boek heeft wat betreft sfeer en stijl iets ouderwets, maar op een prettige en comfortabele manier. Niet zozeer door de thema's van boetedoening, zonde en geloof, maar vooral door het prettig rustige tempo van het verhaal. Het verhaal leest gemakkelijk en snel weg, maar mijn leestempo heb ik al snel aangepast aan het tempo van de tijd waarin het zich afspeelt, om er ten volle van te genieten. Ondanks de zware thema's blijft het verhaal vrij luchtig, vooral door de eenvoudige manier waarop het verteld wordt. De detective die door Bendrix wordt ingehuurd is ronduit aandoenlijk. De afloop, waarin gesugereerd wordt dat Sarah een heilige is, wordt door de stijl ook volkomen aannemelijk gemaakt: niet dat je er echt in gaat geloven, maar het geeft een gevoel van hoop. Ondanks het drama in het boek, blijft er door het hele verhaal hoop naar voren komen: niet zozeer door de persoon van Bendrix, die eigenlijk ronduit onsympathiek is, maar vooral door de wijze waarop het wordt verteld.
Een aanrader!