Recensie Mina & mijn moeder

Sommige schrijvers hebben pagina na pagina nodig om iets duidelijk te maken. Dikke pillen, die tot tranen zouden moeten roeren. Marijn van Nieuwer-Amstel is van een heel ander kaliber. Ze kiest haar woorden zorgvuldig uit en speelt met de zinnen. Ze is in dit boek extreem open over haar gevoelens, wellicht dat haar woorden daarom zo weldoordacht zijn. Want het is een ware kunst om met weinig woorden zulke moeilijke, maar mooie emoties op papier te kunnen zetten.

Net als bij het boek Mevrouw mijn moeder van Yvonne Keuls had ik moeite met het uitlezen van dit prachtige boek. Want ik wist dat het onvermijdelijke - het overlijden van de hoofdpersoon of in dit geval het hoofdkonijn - eraan zat te komen. Marijn heeft dat in dit boek op een mooie, waardige manier weten te beschrijven, dat ik er alsnog vrede mee had. Mina heeft een plaatsje in mijn hart gekregen en ik zal hierdoor nooit meer op dezelfde manier naar konijnen kijken.