Recensie Julia

Julia heb ik gelezen en besproken met vier vriendinnen. Ik vond 't een draak, en zat bij de boekbespreking te kijken als een kip naar een eendenei - zij vonden het allevier prachtig! Waarom ik dan toch niet? Ik kon nauwelijks sympathie opbrengen voor de hoofdpersonages, vooral niet voor Dudok - wat een saaie vent, maar erger nog: wat een slapjanus. Het leven overkomt hem, 't zit allemaal niet mee, alles loopt anders dan hij wil (ik ben zielig) maar hij steekt zelf geen vinger uit om er iets aan te veranderen. Hallo! Wakker worden! Doe dan wat! Maar nee, 't komt er gewoon echt niet van. Zulk soort mensen zullen best wel bestaan, maar moet er dan een boek over geschreven worden? Voor mij niet. fm