Lezersrecensie
Depressie een taboe
Dit boek verteld het waargebeurde verhaal van Charlie tussen haar
14de en 16de levensjaar. Veertien, zit op het gymnasium, woont bij
ouders en heeft veel vrienden. Zestien, woont bij moeder,
gescheiden ouders, leventje is niet zo perfect als het leek. Zo
begint de inleiding van dit verhaal. In twee jaar tijd veranderd
Charly van een levenslustige tiener, in een depressieve onzekere
meid, die uiteindelijk in een gesloten kliniek terecht komt. Hoe
het zover kwam verteld ze in ik-vorm. De scheiding van haar ouders
zet haar leven op z'n kop. Een gebeurtenis op veertien jarige
leeftijd, heeft ze altijd voor zichzelf gehouden en dat breekt haar
op. Dit is een openhartig, overtuigend en indrukwekkend verhaal.
Angstaanvallen, zelfmoordpoging en open kaart spelen, ook over
degene van wie je het meeste houdt. Dit boek bevat een emotioneel
geschreven gedicht met de titel "Onderweg".
Tijdens haar depressie heeft ze dit boek geschreven en nog steeds is ze er niet overheen. Één zin is me bijgebleven, dit gaat erover dat mensen altijd zeggen, goh daar ben jij toch helemaal het type niet voor.....
"Jij? Daar ben jij helemaal het type niet voor." "Ben ik wel het type voor kanker?" Vroeg ik ze dan in mijn hoofd. Dat iemand ziek is zie je niet altijd aan de buitenkant, als ik lach wil dat niet zeggen dat ik me lekker voel...... Ik heb me afgevraagd hoe je dit boek moet beoordelen, sterren geven, voor iemand zijn "ziekte" en eerlijkheid. Toch ga ik voor 5*, omdat dit zo realistisch is geschreven zonder opsmuk.
Tijdens haar depressie heeft ze dit boek geschreven en nog steeds is ze er niet overheen. Één zin is me bijgebleven, dit gaat erover dat mensen altijd zeggen, goh daar ben jij toch helemaal het type niet voor.....
"Jij? Daar ben jij helemaal het type niet voor." "Ben ik wel het type voor kanker?" Vroeg ik ze dan in mijn hoofd. Dat iemand ziek is zie je niet altijd aan de buitenkant, als ik lach wil dat niet zeggen dat ik me lekker voel...... Ik heb me afgevraagd hoe je dit boek moet beoordelen, sterren geven, voor iemand zijn "ziekte" en eerlijkheid. Toch ga ik voor 5*, omdat dit zo realistisch is geschreven zonder opsmuk.
1
Reageer op deze recensie