Goed boek.

Het verhaal, dat is waar de meeste mensen het over hebben in hun recensie.
Terwijl hetgene waar het bij dit boek eigenlijk over gaat de boodschap die achter dat verhaal zit is. De boodschap is dat alles plots over kan zijn, en het boek laat je nadenken over de levensvraag "Wat is de zin van het leven", wat positief en negatief kan zijn.
Positief, omdat nadenken over de dingen kan leiden tot kennis, tot wijsheid.
Negatief, omdat de leeftijdsgroep waarop dit boek gericht is (tieners, pubers) al met heel wat vragen zitten en het lezen van dit boek zou kunnen leiden tot een teveel aan vragen en een tekort aan antwoorden.
Het is riskant om dit boek aan te prijzen als jeugdroman, al is het duidelijk geschreven als zijnde een boek voor 13+. Voor deze leeftijdsgroep heb je een goed onderbouwd verhaal nodig dat makkelijk leest. Bij volwassenen is dat iets minder, zij kunnen de essentie van een verhaal beter herkennen. Dit wil niet zeggen dat er geen tieners zijn waarvoor dit boek een aangename leeservaring kan opleveren, want dat zou wel kunnen als de lezer in kwestie in staat is het schrijfdoel te herkennen tijdens het lezen van een tekst en dit ook doet.
Ook is het een grote, moeilijk te verwerken brok filosofie die je niet meteen los laat na het lezen. Dit wordt door sommige pubers als "slecht" gezien.