3 verhaaltjes: Het sterven van een demente moeder, een geschiedenis met een dode baby en Turkse slaven en een terugblik op een (letterlijk) verdwenen liefde.
Het verhaal van de moeder is mooi beschreven en heel herkenbaar. Het politieverhaal met de baby's is zwak en niet spannend en dient meer als cement dan als kern van het boek. De terugblik op het gebeuren rond Kirstin tijdens een Italiaanse vakantie is ronduit slaapverwekkend. Het boek begint veelbelovend maar als moeder ergens halverwege het boek overlijdt wordt het lezen voor mij een marteling. Totaal overbodig boek. 5 sterren recensies (geniaal/meesterwerk) op een andere site, direct na het verschijnen in 2012, zijn vast van familie van de auteur of uitgever. Daarom lees ik bij voorkeur vertaald werk, die zijn al door de filter van buitenlandse lezers gegaan. Eigenlijk hoort deze psychologische roman niet op CrimeZone thuis. Maar misschien is het wel een echt vrouwenboek, dat weet ik niet, maar mij als man kon het dus niet bekoren.