Een taak voor de bibliotheek?

Alex Boogers: "Altijd is er wel ergens een lezer - jong of oud, arm of rijk, blank of zwart - die zoekt naar het verhaal dat voor hem is bestemd. Maar niemand neemt de belangrijke taak van verloskundige op zich. Wie helpt de nieuwe lezers op weg? Waar staan de kraamkamers?"

Hij roept de docenten, boekhandelaren, schrijvers en uitgevers op er iets aan te doen, maar hij vergeet waar zijn eigen zoektocht begon: in de bibliotheek. Ooit lag deze belangrijke taak bij de (jeugd-)bibliothecarissen. Ik leerde destijds tijdens mijn opleiding bij de aanschaf van boeken rekening te houden met de bevolking van de wijk waarin de bibliotheek stond, lezers vroegen om advies, kinderen kwamen er lezen of boeken halen voor werkstukken of gewoon omdat ze iets interessant vonden. Dat waren de kraamkamers! Maar met lede ogen heb ik moeten toezien hoe eerst de deskundigheid verdween ("vrijwilligers kunnen ook stempelen") en daarna de bibliotheken zelf. Wie nu een boek wil lenen moet er een eind voor reizen of het online opvragen (dan moet je dus al weten wat je hebben wilt). In de grote bibliotheken is geen tijd meer voor advies, uitlenen en inleveren doe je zelf. Advies is er wel online (met schuifjes aangeven waar je voorkeur naar uitgaat), maar dat haalt het natuurlijk nooit bij rondsnuffelen, iets aangereikt krijgen dat bij je past omdat de bibliothecaresse je voorkeuren en belangstelling kent. De Openbare Bibliotheek, ooit de plek die het voor iedereen mogelijk moest maken zich in boeken te verdiepen, om te lezen, leren of kennis op te doen, is kapot bezuinigd.

Alleen de basisschoolbibliotheken hebben de slag overleefd, daar valt nog iets te winnen. Maar op die leeftijd lezen kinderen ook nog graag. In de gemiddelde middelbare schoolbibliotheek zul je de boeken waar Alex Boogers het over heeft, niet snel vinden.
Mijn hele recensie lezen? Zie hier: http://mijnboekenkast.blogspot.nl/2016/01/alex-boogers-de-lezer-is-niet-dood.html