Originele onderwerpen maar mist diepgang

De schrijvers hebben met de originele onderwerpen als lichamelijke beperkingen en jonge spionnen, goud in handen. Het boek begint met de introductie van Marcus, één van de hoofdpersonen. Marcus wordt tijdens zijn militaire opleiding uitgekozen om onderdeel uit te gaan maken van het SPAT team, Special Abilities Team, vanwege zijn Free Running skills. Door een domme beslissing wordt hij echter gestraft en naar andere een school gezonden, het Parability Centre (PAC). Hij baalt hier enorm van, omdat hij geen zin heeft om tussen gehandicapte mensen te zitten. Uiteindelijk komt hij hier door zijn nieuwsgierigheid toch in contact met het SPAT en wordt hij alsnog voor een undercover operatie ingezet. Daar ontmoet hij Victoria.
Vooral de vluchtscene van Victoria, ondanks haar prothese, zorgt gaandeweg het verhaal voor een stukje spanning. Maar deze ontwikkeling is ook weer verrassend omdat je het free runnen van Marcus, waarvoor hij in eerste instantie onderdeel van het SPAT zou worden, meer uitgewerkt had verwacht. Daar begon het boek tenslotte mee. De korte hoofdstukken maken het prettig leesbaar maar toch komt er tot de laatste hoofdstukken in het boek niet veel vaart in. Het boek blijft vrij oppervlakkig en mist het diepgang in zowel personages als in de uitwerking van de onderwerpen. De cliffhanger is uiteindelijk de verrassing van het boek wat maakt dat je uiteindelijk toch nieuwsgierig wordt naar het volgende deel.