Cecile en Elsa strijdbare freules

De zusjes Cecile en Elsa groeien op in een beschermde omgeving. Hun ouders zijn vooruitstrevend en onconventioneel. Vader De Jong legt al de kiem als hij zegt dat zijn vrouw, de moeder van de freules, zichzelf nooit moet verraden. Zij is immers een zelfstandige vrouw met een eigen werkterrein en sterke emoties. Dat moest zo blijven! In deze sfeer groeien beide zusjes op. Zij gaan niet naar school en ontwikkelen een hechte band met elkaar. Ze genieten van dezelfde dingen en leven een bevoorrecht leven.

Cecile trouwt met de schatrijke Adriaan (Paul) Goekoop en streeft naar gelijkwaardigheid van man/vrouw, bescherming van vogels, kinderen en arbeiders. Zij organiseert de nationale tentoonstelling voor vrouwenarbeid in 1898 en schrijft de feministische roman Hilda van Schuijlenburg.
Goekoop heeft haar altijd gesteund, maar na de tentoonstelling zet hij haar uit huis. Een verzoeningspoging mislukt en uiteindelijk scheiden zij. Cecile ontvangt een jaarinkomen en vertrekt naar Parijs. Na een aantal jaren trouwt zij met een weduwnaar. Ze blijft schrijven als journaliste en schrijft nog een roman waarin zij het elven van haar zus beschrijft, ook al ontkent ze dit.


Elsa trouwt met de componist Alphons Diepenbrock en stelt zich helemaal in dienst van zijn kunstenaarschap. Ze heeft een eigen praktijk als logopediste, waarmee zij mede voor de inkomsten van het gezin zorgt. Het gezin Diepenbrock wordt met een jaarlijkse toelage financieel ondersteund door Cecile.

De hechte band tussen de zussen verdwijnt door verschil van inzicht in maatschappelijke kwesties; het feit dat Cecile gescheiden is en doordat zij beiden hun eigen weg gaan.

Het boek is het meer dan de moeite waard om te lezen. Het geeft een beeld van het leven in de "upperclass"
van de negentiende en begin twintigste eeuw.