Dankzij Ché heb ik Pat Somers leren kennen. De verhalen daar hadden een eenvoudig thema en opzet, met veel humor en dat is wat ik ook terugvond in deze vijfde rond Somers, Showtime. In tegenstelling tot de eerste Pat Somers-boeken is de plot in Showtime vrij strak (naar Dhooges normen dan toch) en vliegt de humor en sfeer daarentegen je om de oren. Een paar mooie en rake vergelijkingen tussen de freaks in het circuswereldje, de eenzame freak Somers binnen de hedendaagse maatschappij én het kleine freakje (hier komt een spoiler!) dat Somers bijna op de wereld zet. Showtime is weliswaar een stukje dunner dan de normale Somers-boeken (amper 160 pagina's), maar niet wat thematiek, humor, verhaal en personages betreft! Dat Dhooge allang een eigen toon en stijl had, wisten we al, maar nu lijkt hij ook een passend format gevonden te hebben: op het eerste gezicht licht verteerbare, geen vuistdikke, maar uiterst originele detectives die in Vlaanderen echt een eigen plekje verdienen. Een paar amusante én zelfs ontroerende bijrollen zijn weggelegd voor Beke, Termont en Massis en Alcatraz, de twee bekendste krachtpatsers van Gent. Een mooi eerbetoon aan de stiel van circusartiesten! Kortom, een wervelende show van een vakman die met deze laatste thriller de show steelt als het aankomt op schrijfstijl, dialogen en geschifte gebeurtenissen.