Soort van 50 tinten

Dit boek lijkt verdacht veel op deel één van 50 tinten grijs (het enige van de reeks waarvan ik slaagde om het uit te lezen) maar dan met minder innerlijke godinnensprongen, taalfouten en ergerlijke ongeloofwaardige situaties. Een tussendoortje met weinig inhoud. Leest wel vlot weg en dat is ook de reden waarom ik het helemaal uitlas. Het is een echt niet-nadenk-boek om bijvoorbeeld mee te nemen op vakantie. Je moet geen grote spannende dingen verwachten en verrassende wendingen. Wat mij betreft geen hoogvlieger, maar 50 tinten was ook al niets voor mij. Prima voor wie wel van het genre houdt.