‘De zaak Magritte’ is een boek dat je meesleept van begin tot einde !

Voor de ‘Hebban Leesclub’ mocht ik ‘De Zaak Magritte’ van Toni Coppers lezen.
Na een mooie reeks rond politievrouw Liese Meerhout schreef Toni Coppers een boek in het kader van het René Magritte jaar. De cover is dan ook een werk van deze Belgische schilder.
‘De zaak Magritte’ speelt zich af in Brussel en Parijs, hoofdpersonage is Alex Berger, een politie-inspecteur die tijdelijk uit functie is, vermits hij na het overlijden van zijn vrouw tijdens de aanslagen in Parijs niet meer kan functioneren in zijn job. Bovendien ontwikkelt hij volgens mij een serieus drankprobleem, en de sessie met een therapeut lijken zijn fatalistische ingesteldheid niet te kunnen keren Maar dan ontsnapt de man die Alex onrechtstreeks mede verantwoordelijk houdt voor de dood van zijn vrouw en worden er moorden gepleegd die rechtstreeks naar deze man verwijzen.
Alex maakt tijdelijk terug deel uit van zijn oude ploeg en gaat op die manier op zoek naar deze man, terwijl hij blijft vechten met zijn demonen en nachtmerries.
‘De zaak Magritte’ is wel gedeeltelijk een misdaadverhaal, maar is misschien nog meer gefocust op Alex en hoe hij zijn rouwproces beleeft.
Ik heb het boek gelezen in de periode rond de 2° ‘verjaardag’ van de aanslagen in Parijs, en moet toegeven, dat zindert toch een beetje na, ook de verwijzing naar de aanslagen in Brussel zorgt voor een flashback. Deze gebeurtenissen horen immers thuis in het rijtje van gebeurtenissen waarbij velen van ons zich nog lang zullen herinneren waar ze waren toen het nieuws bekend gemaakt werd.
Naar mijn gevoel wijkt Toni Coppers in ‘De zaak Magritte’ af van de schrijfstijl die we gewend zijn uit de reeks rond Liese Meerhout, maar dat doet zeker niet af aan de kwaliteit van het boek. ‘De zaak Magritte’ is een boek dat je meesleept van begin tot einde !