Ogen van de draak

Ik wil eerst en vooral Hebban bedanken dat ik dit boek mocht lezen en mocht meedoen aan de leesclub.
"Ogen van de draak" is voor mij geen typische Stephen King en dat was voor mij lastig om lezen. Ik had een fantasyboek verwacht met echte King kenmerken, maar ik kwam terecht in een sprookje met een alwetende verteller. An sich niets mis mee, toch zijn er dingen waar ik me aan ergerde en dat zorgde er voor dat dit bijna mijn eerste SK zou worden waar ik in ging stoppen. (Wat echt zou gebeurd zijn zonder leesclub!) De verteller mag alles weten en mij als lezer proberen meetrekken, maar alles tig keer herhalen zorgt er voor dat zelfs het kind in mij zich betutteld voelt. Gooi daarbij het niet of nauwelijks gebruiken van komma's bij en voor mij is dat een boek om nooit meer te lezen.
Is dan alles slecht? Nee hoor, het verhaal zit goed in elkaar en de strijd tussen goed en kwaad komt langzaam, maar op interessante wijze, tot een hoogtepunt. Het einde is best nog verrassend voor het genre!
Ik zou het echter niet aanraden als eerste kennismaking met King. Ik had immers nooit geen SK meer vastgenomen en hij schrijft zo'n geweldige boeken. Helaas niet in 1987!