Fijnzinnig verhaal dat even blijft nazinderen

Barbara trekt met haar zoontje Rens en vriend Robbert naar de Ardennen. Ze ontmoeten er één van de schrijvers waarvan Robbert de uitgever is. Die werkt daar al jaren aan zijn tweede roman, maar lijkt te kampen met een soort writer’s block. Barbara en de auteur sluiten vriendschap en proberen Rens te entertainen met een speurtocht in de omgeving die gebaseerd is op de vermissing van een Nederlands meisje in de streek. Al snel lijkt het spel echter echte aanwijzingen op te leveren.

Dagboek uit de rivier is de eerste thriller van Jan van Mersbergen, hij schreef het boek onder het pseudoniem Frederik Baas. Eerder verschenen van hem onder andere de romans De Grasbijter, Morgen zijn we in Pamplona, Naar de overkant van de nacht en De laatste ontsnapping. Voor Naar de overkant van de nacht, over Ralf die als veerman tijdens een met alcohol doordrenkte carnavalsnacht feestvierders overzet, kreeg hij de BNG Nieuwe Literatuurprijs. Met dit huidige boek slaat hij een nieuwe richting in, of toch niet helemaal?

De vakantie van Robbert en Barbara begint rustig. Ze bezoeken de schrijver en wandelen in de omgeving. Bij Rens slaat de verveling echter toe wanneer de tablet niet meer kan worden opgeladen. Om te voorkomen dat de vakantie een ramp wordt, zet Barbara dan maar in op avontuur aan de plaatselijke rivier. De plot neemt z’n tijd en kabbelt rustig voort op het water uit het verhaal. Pas op het einde is er een kleine stroomversnelling, maar een waterval aan spanning komt er niet aan te pas. Door de manier waarop de auteur z’n woorden heeft gekozen, schept hij sfeer en die primeert zodanig over het spanningselement dat de lezer bereid is te vergeten dat hij eigenlijk een thriller aan het lezen is. Het literaire heeft de overhand in dit boek en de vraag is of er op Dagboek uit de rivier niet ten onrechte een label werd gekleefd. Het vertelperspectief is interessant. Frederik Baas vertelt vanuit de schrijver en die geeft zijn observaties van het gezinnetje van Barbara weer. Hoewel het verhaal daardoor hier en daar een beetje lijkt te stokken, is het een originele en weldoordachte aanpak die binnen het geheel z’n vruchten afwerpt. Om Dagboek uit de rivier te lezen, neemt de lezer dan ook graag de tijd. Het is een fijnzinnige en subtiele vertelling die na de laatste bladzijde nog even na blijft zinderen.