Sommige boeken zijn er gewoon om gelezen te worden en er niet teveel over na te denken en over te analyseren. Dit is er duidelijk een van. Van een thriller is m.i. geen sprake, die typering is mi bestemd voorboeken van Henning Mankell en bijvoorbeeld Nicci French. Niettemin leest het lekker weg en is het boek in 1 of 2 avondjes uit.
Dit is wat mij betreft typisch een boek voor de donkere herfstavonden, met een glas wijn op de bank en gewoon genieten zonder diepgaande plotwendingen en intellectuele karakters te verwachten.
Desondanks verraste het einde mij, misschien wel omdat ik geen bijzondere verwachtingen had.
Geen topthriller, maar als je het boek tegenkomt in de bieb: meenemen!