extra ster

Soms kun je gevoel niet in woorden uitdrukken, maar alleen maar diep van binnen voelen. Dit geldt zeker voor het boek Pussy-album van Stella Bergsma. Mij raakte het en ik vind het lastig om uit te leggen waarom. Het is net als kunst aan de muur. Sommige schilderijen doen wat met je, die voel je, die komen binnen, terwijl je geen idee hebt wat het nu precies voorstelt.

“Het immense lijden van de mens is pure romantiek”, zei mijn docent Nederlandse altijd. En dat is het verhaal in mijn ogen. Pure romantiek. Prachtige gekunstelde woorden, geweldig taalgebruik ( heerlijk vunzig en rauw, ik houd d’r van) en de zinsconstructies zijn zo mooi verweven, dat menig auteur daar jaloers op kan zijn.

En natuurlijk schuurt de inhoud en het taalgebruik met menig normen en waarden van de meeste lezers, maar dat zegt misschien meer iets over het referentiekader van de lezer dan over de auteur zelf. Niet iedereen heeft het vermogen om daar doorheen te lezen(kijken)

Een boek is in mijn ogen meer dan woorden alleen. De inhoud spreekt je aan of niet. maar de wijze waarop deze zijn neergezet is wat mij betreft pure kunst. Ik vind het een prachtboek en geef het zes sterren. Vijf sterren voor het boek dat zichtbaar met enorm veel liefde is geschreven en met lef, een behoorlijke portie lef. En voor dat laatste krijgt Stella een ster extra van me.