Een roman die me raakte tot het bot

Robert Thomson heeft een eigenzinnige schrijfstijl, durft over het randje te gaan. Hij wist me vast te houden en dit tot bijna half vier ‘s nachts! Er gebeurde heel veel in ‘De offerschalen van Satan’ soms zelfs teveel en dat maakt het verhaal bij vlagen schokkend. De mishandelingen in naam van de Heer geven het verhaal een eng randje. En ik weet dat het zo kan zijn, er zijn mensen die inderdaad zo verschrikkelijk kortzichtig zijn en alle menselijkheid uit het oog verliezen als godsdienst-waanzinnigheid om de hoek komt kijken.

De constante dreiging in Paula’s leven maken eerder van dit verhaal een thriller dan een roman. Daarom kan ik het niet echt goed plaatsen in een genre. Vooral de godsdienst-waanzinnigheid vind ik al thrillerachtig genoeg. Paula leeft constant in angst en ook ik werd bang als Marcel thuiskwam en spiedend in het rond keek op zoek naar een misstap van Paula. En je voelt hoop. Hoop dat Paula eindelijk gelukkig wordt, maar ook dat ze eindelijk eens echt voor haar zelf kiest en niet meer over zich heen laat lopen. Ik kan dit boek aan iedereen aanraden! Het maakt namelijk zoveel los en geeft zoveel om over na te denken.

Mijn volledige leeservaring is terug te vinden op mijn blog