Indrukwekkende oorlogsklassieker

The Thin Red Line verscheen voor het eerst in 1962 en werd onlangs opnieuw in het Nederlands vertaald en uitgegeven. Het boek werd tweemaal verfilmd, in 1964 en in 1998. De vierde roman van de Amerikaanse James Jones is dan ook met recht een klassieker te noemen. Op de pagina’s ontvouwt zich een oorlogsdrama dat een diepe indruk achterlaat op de lezer en dat geen moment aan spanning verliest. Dat maakt The Thin Red Line een boek dat écht onder je huid gaat zitten - meer dan comfortabel is.

The Thin Red line neemt de lezer mee naar de Tweede Wereldoorlog, naar het eiland Guadalcanal om precies te zijn. Het is een aantal maanden voor Pearl Harbor plaatsvindt en de Slag om Guadalcanal is in volle gang. Het eiland in de Stille Oceaan moet worden veroverd op de Japanners en dat is bepaald geen gemakkelijke opgave. Wat de soldaten wacht is een plek vol zompige moerassen, oerwouden vol valsstrikken, zinderende hitte en genadeloze tegenstanders. James Jones weet waar hij over schrijft: hij diende in het Amerikaanse leger en maakte de Slag zelf mee. Dat maakt dat hij overduidelijk veel kennis heeft van historische details en het verhaal zó levensecht kan schilderen dat het de lezer bijna letterlijk pijn doet.

Het verhaal wordt verteld aan de hand van verschillende personages die elk vechten in de Charlie Compagnie, ook wel C-staat-voor-Charlie genoemd. Deze interessante vertelstructuur geeft Jones de mogelijkheid om al z’n personages goed uit de verf te laten komen door hun unieke karaktereigenschappen en persoonlijke achtergronden en motieven stuk voor stuk te schetsen. En toch zijn alle personages, en dat is zo indrukwekkend aan Jones' manier van schrijven, in feite één. Of, zoals Jones vertelt: "Ze waren ingewijden in een scheve, vreemde schemerbroederschap waar verklaringen voor altijd onmogelijk waren. Iedereen snapte dit, zij zelf ook, zij het vaag."

Elk van hen gaat door dezelfde hel en moet proberen stand te houden in onmogelijke omstandigheden. Zo is er Bell, de voormalig officier die nu als soldaat dient, en korporaal Fife, die vooral bang is om als lafaard gezien te worden. Soms leidt dat tot heroïsche beslissingen, soms tot egoïstische besluiten en soms tot conclusies met mensonterende gevolgen. De dood is continu aanwezig in het hoofd van C-staat-voor-Charlie en dient zich meermaals aan als zeer ongewenst bezoek. De verlammende angst die daarbij komt kijken is voelbaar op elke pagina. En dát is oorlog, lijkt Jones de lezer te willen duidelijk maken. The Thin Red Line is daarmee een indrukwekkend oorlogsportret dat de lezer meermaals onwillekeurig doet huiveren, sidderen en beven.