Het boek ‘Sneeuwval’ van Tess Gerritsen is een boek uit de Rizzoli & Isles reeks. Dit boek leest net zoals de andere van haar hand erg vlot en zit boordevol spanning. Je wordt de hele tijd op het verkeerde been gezet, waardoor het steeds verrassend blijft. Haar schrijfstijl sleept je mee in het verhaal.
Tess Gerritsen is een Amerikaanse thrillerschrijfster en arts. Ze begon met schrijven in 1987, maar deze boeken waren nog geen wereldwijd succes. Haar doorbraak in de literaire wereld, kwam er bij het begin van de reeks over Rizzoli & Isles. Deze boeken zijn medische thrillers. Met Jane Rizzoli als rechercheur en Maura Isles als patholoog-anatoom, worden er in de boekenreeks allerlei vreemde en gruwelijke moorden opgelost. Deze boeken staan niet enkel in de top vijf van bestsellers in de VS, maar ook in die van Europa. Deze boeken zijn vertaald in veertig talen. De reeks is zelfs zo bekend dat er ook een televisiereeks over is gemaakt. ‘Sneeuwval’, het boek dat ik gelezen heb, is ook een boek uit deze reeks. Het is het tot nu toe het voorlaatste boek met deze hoofdrolspeelsters. Het is voor het eerst uitgegeven in 2010 en de oorspronkelijke titel was ‘Ice cold’.
In ‘Sneeuwval’ moet Maura Isles naar een medisch congres. Na het congres gaat ze met enkele vrienden de omgeving ontdekken. Op een afgelegen weg raakt hun auto van de baan na een sneeuwstorm. Ze zijn volledig afgesloten van de wereld, maar even verderop vinden ze onderdak in een verlaten dorpje. Daar merkt Maura dat iemand hen begluurd. Enkele dagen later zet men een grote zoekactie op om Maura en die vrienden te vinden. Deze levert niets op tot er in een ravijn lichamen worden gevonden. Een auto-ongeluk liet deze mensen van de baan raken en niemand overleefde dit ongeval, of toch wel?
Het boek is geschreven in de personele hij/zij verteller. Dat zorgt ervoor dat er meer spanning is, omdat je je meer kan inleven in wat de personages meemaken. Je lijkt mee in het verhaal te zitten. De gebeurtenissen zijn zeer realistisch beschreven, doordat er geen onmogelijke situaties voorkomen. De personages zijn ook erg menselijk. De gevoelens van de personages worden uitvoerig beschreven en gebeurtenissen vanuit het verleden worden in het verhaal verwerkt, waardoor je je meer betrokken voelt bij het personage. Je leert de personages beter kennen doorheen het boek en gaat hen meer of minder waarderen door de blootgelegde karaktertrekken. Het lijkt of je de personages persoonlijk kent en kan hun reacties naar het midden van het boek toe gedeeltijlijk voorspellen. Het boek las ook zeer vlot, door het realisme, de spanning en de vlotte schrijfstijl. Er zijn twee verhaallijnen in het boek. De eerste verhaallijn gaat over Maura die in een verlaten dorpje belandt en wat ze er allemaal meemaakt. De tweede verhaallijn beschrijft het onderzoek naar de vermiste personen dat wordt gevoerd door Jane Rizzoli. In deze verhaallijn is er ook veel realisme verwerkt. Zo worden de gevoelens van diegenen die zoeken sterk benadrukt. Je komt hier ook meer te weten over Maura Isles en haar recente gevoelens. De verhaallijnen wisselen elkaar af in het boek en daardoor wordt er spanning opgebouwd. Er worden ook veel cliffhangers gebruikt doorheen het boek. Op het einde van een hoofdstuk gebeurt er iets spannend en het volgende hoofdstuk gaat het boek verder met de andere verhaallijn. Je bent geneigd om verder te lezen, omdat je wil te weten komen hoe het verder zal gaan. De spanning is in het hele boek aanwezig, maar toch wordt die vooral opgebouwd naar het einde toe. Door bepaalde details in de gevoelens van de personages en de gedetailleerde beschrijving van de omgeving, de situatie en het gebeuren, zorgt voor een immense spanning. Je krijgt tijdens het lezen de kans om het verdere verloop van het boek te bedenken en als je denkt dat je weet hoe het zit, komt er een element naar voor waaruit blijkt dat je het volledig mis hebt. Op het einde lijk je steeds sneller te gaan lezen, omdat de gebeurtenissen elkaar heel snel opvolgen en omdat je wilt weten wat er nu echt gebeurd is. Het uiteindelijke einde is helemaal niet voorspelbaar.
Een goed boek is amusant en spannend om te lezen, maar een geweldig boek is zoveel meer dan dat. Het sleept je mee in het verhaal en doet je nadenken over de gebeurtenissen. Het laat je meedenken over de uiteindelijke afloop van het verhaal en de personages lijken echte mensen die je van dichtbij hebt leren kennen. Daarom is ‘Sneeuwval’ een geweldig boek. Het leest vlot, is spannend en het laat je niet los tot het einde van het boek.
‘Sneeuwval’ is een boek vol spanning en is zeer vlot geschreven. Er is een spanningsopbouw naar het einde toe. Het sleept je mee van het begin tot op het einde en laat je de gebeurtenissen beleven alsof je er zelf bij was.