14 maanden Carine Russo

Dit is een boek dat nooit geschreven zou moeten worden, zoiets afgrijselijks zou niemand ooit mogen meemaken.
Ik heb het gelezen niet uit sensatiedrang maar om een beetje te weten te komen , hoe overleef je als ouders dit.
Heel het boek ademt de grenzeloze liefde uit voor haar dochtertje en tot op het laatste moment had zij de hoop dat het nog goed zou aflopen en dat ze opnieuw een gezinnetje zouden vormen met vier.
Ook de wanhoop en de kille en afstandelijke behandeling die ze kregen van overheidsinstanties maar ook de betrokkenheid en het meeleven van hun vrienden en van heel veel mensen komen aan bod.
Ze vergelijkt hetgeen haar overkomen is met wat de joden hebben meegemaakt en dat is heel terecht want iets onmenselijker kan je je niet voorstellen;
Ik vond het dan ook een mooi gebaar dat er in Jeruzalem 2 bomen geplant werden in het bos van Neve Ilan
voor Julie en Melissa.
Het boek beoordelen vind ik moeilijk , daarom heb ik het 5 sterren gegeven .Je kunt het niet vergelijken met een roman of een thriller alhoewel het wel de grootst mogelijke horror bevat.
Het is zoals op de achterflap staat even aangrijpend als ongenadig
Marie-Helene Verbylen