Suikerzoete Italiaanse romantiek

Met een schrijfwedstrijd kondigde Uitgeverij Harlequin in maart aan, op zoek te zijn naar Nederlands en/of Vlaams schrijftalent. Voor de uitgever  een unieke en feestelijke gebeurtenis, georganiseerd ter gelegenheid van de 3500ste uitgave van een Bouquetroman. Uit de inzendingen zou de eerste door Nederlandse auteurs geschreven Bouquet worden samengesteld. Het aantal inzendingen voor de wedstrijd bleek, volgens de uitgever, verrassend; bijna tweehonderd (potentiele) auteurs stuurden een romantisch verhaal in. Belangrijkste vereiste was dat het verhaal natuurlijk in de bekende Bouquetstijl geschreven moest worden; een meestal rijke, maar vooral knappe man, die iedere vrouw kan krijgen, treft zijn ware liefde. En laat dat nou juist een mooie dame zijn, die zichzelf heel gewoontjes vindt en die de man in kwestie arrogant of voor haar onbereikbaar vindt. Maar zodra hun blikken elkaar kruisen, is hun lot bezegeld. Al zullen beiden eerst uit alle macht proberen hun verwarrende gevoelens voor zichzelf en elkaar te ontkennen. Nadat flink wat obstakels zijn overwonnen, zal uiteindelijk hun ware liefde overwinnen, zoals het de stelletjes al sinds 1975 in de Bouquetreeks vergaat. Het is natuurlijk maar de kunst om dit recept iedere keer weer in een ander jasje te steken. Maar de lezer heeft altijd de garantie van een happy end, dus ben je met een uitgave van Bouquet verzekerd van een paar uurtjes zwijmelen.

In de 3500ste Bouquet komen de populairste Bouquethelden bijeen, een trotse sjeik, een vurige Griek en een verleidelijke Italiaan. En hieruit vloeit nog een belangrijke bepaling voor de schrijfwedstrijd: een van deze hartstochtelijke karakters moet de mannelijke hoofdrol spelen in het ingezonden verhaal. En dan is het opvallend dat de winnende schrijvers unaniem hebben gekozen voor de onweerstaanbare Italiaan, met de daarbij behorende Italiaanse keuken, koffie en mode. Viva l’amore! dus. Het klinkt allemaal als vrij voorspelbaar, maar dat weet je natuurlijk op het moment dat je een Bouquet aanschaft. Daar gaat het misschien ook wel om, simpelweg even wegdromen over De Ware Liefde. Dat willen en doen we immers allemaal wel eens. Volgens Harlequin grijpen daarom meer dan een miljoen vrouwen in Nederland en België naar deze dromerige romantiek, verhalen die, zo zegt de uitgever, zeker met hun tijd zijn meegegaan en daardoor nu een meer sexy gehalte hebben gekregen.

Viva l‘amore! is een gemakkelijk leesbare bundel geworden, die doet wat een Bouquetreeks belooft. Als eyecatcher heeft Harlequin actrice en presentatrice Marit van Bohemen gevraagd om het spits af te bijten, waarmee zij de allereerste Nederlandstalige Bouquetauteur werd. Daarbij werd zij ook nog eens fraai geportretteerd voor de cover. Haar verhaal kreeg de ondubbelzinnige titel ‘Italiaanse liefde’. De actrice heeft een opleiding scenarioschrijven gevolgd, zo vertelt haar biografie. Helaas is dit onprettig merkbaar in haar nogal plastische schrijfstijl. Meerdere malen bekroop mij het gevoel dat ik een script voor een film of toneelstuk aan het lezen was. De door Van Bohemen op zich leuk bedachte verhaallijn krijgt hierdoor een oppervlakkig en onaannemelijk karakter.

Martin Scherstra is de tweede auteur die aan bod komt. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik nieuwsgierig was naar een mannelijke Bouquet-auteur. Van deze bevlogen schrijver verschenen al meer familieromans. Die schrijfervaring is merkbaar in zijn verhaal Venetiaanse verrassing. Dit in tegenstelling tot hekkensluiter Marly Jansen. Haar inzending Onophoudelijke hartstocht blijft te luchtig naar mijn smaak, te basic van man-schaakt-vrouw-en-ze-leefden-nog-lang-en-gelukkig. Bij beide verhalen kreeg ik overigens het idee dat ze door een redacteur, of misschien de auteurs zelf, zijn ingekort. Dit houdt de vaart er wel in, maar trekt de diepgang er uit.                  

Van het kwartet schrijvers steekt Merel Munne met haar short story Smaakvolle verleiding met kop en schouders boven de rest uit. Niet alleen is haar manier van schrijven ontvankelijk en boeiend, maar zij weet in een voorspelbaar plot een interessante verhaallijn neer te zetten en ook wat meer karakter te geven aan het relatief korte verhaal. Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar een complete Bouquetroman van haar hand