Een straf om te lezen

Harry Svensson is een gepensioneerde journalist die per toeval op een lijk stuit. Voor Harry begon op dat moment een bloedstollende jacht op een 'SM moordenaar', voor de lezers begon een slaapverwekkende zoektocht. Er zit geen diepte in Harry als personage, je komt er niet achter wat zijn beweegredenen zijn om van SM te houden. Hij leert niks over zichzelf, wat wel de bedoeling is als protagonist.

Mats Olsson is zelf een journalist, het is jammer dat Olsson niet beschreef hoe het er in de praktijk aangaat als journalist. Ik had meer het gevoel dat Harry zelf ook niet wist wat hij nou precies was, een journalist of meer iemand die maar wat aanmoddert. De personages zijn vrij goed beschreven, de enige in het verhaal die een mysterie bleef was Harry zelf. Verder vond ik Eva Mansson er ongeloofwaardig als politieagente. Ze vertrouwde Harry te vaak en vroeg er niks voor terug.

Er zaten verwarrende zinnen in het boek. Zoals helemaal aan het begin. 'Wilde. Misschien. Heel zeker. Niet. Ja. Echt niet! Nee. Of wel? ' Het slaat helemaal nergens op. Het verhaal bevatte soms een beetje humor, maar voor de rest was het vreselijk slecht geschreven. Ik viel telkens in slaap waardoor ik heel lang over het boek heb gedaan.