Coppers doet een Dan Browntje

Naar aanleiding van "Dood Water"in de leesclub waaraan ik deel nam vond ik deze roman op een boekenplank en besloot dat de 1ste kennismaking erg tof was ervaren en dus een vervolg op zijn plaats was.

Liese Meerhout heeft in dit boek pas haar 2de literaire uitstapje waarbij zij nog in Brussel werkt bij de politie op de afdeling Kunst & Fraude. Met de Komst van een nieuwe hoofdcommissaris blijkt dat deze afdeling wel eens zijn langste tijd van bestaan gehad zou kunnen hebben. Dat valt samen met een oproep van een collega bij een incident waarbij iemand een engel in een plas bloed heeft achter gelaten in een museum in Brussel. Gedurende deze oproep komt Liese Meerhout een oude vlam tegen waarbij het vuur weer lichtelijk ontwaakt.
Het is na dit incident dat Liese berichten krijgt waarmee zij aanvankelijk niets mee kan totdat blijkt dat hier een moord aan als conclusie plaatsvindt. Plots krijgen de communicaties van deze onbekende persoon aan het adres van Liese een andere zwaarte. Met behulp van de moordcommissie van de politie en haar beau die een antiekzaak heeft poogt Liese verdere doden te voorkomen.

Coppers heeft een makkelijk te lezen schrijfstijl, die lekker luchtig weg leest. Met zijn heldin Liese heeft hij een interessante persoon gecreëerd die getuige "Dood water" nog wel even een vruchtbare bodem zal zijn voor verdere avonturen en/of mysteries. In zijn boek over Liese in Brussel geeft hij wederom een reisgids erin cadeau over interessante plekken in het Brusselse. De meer kunsthistorische aspecten van deze roman hadden wat meer diepgang kunnen hebben als men in acht neemt dat Liese Meerhout werkt bij een eenheid wiens voornaamste taak het is om hiermee bezig te zijn. Het is hier dat Coppers iets meer Dan Brown had mogen lezen over hoe dat gedaan kan worden en welke balans goed is.

Desalniettemin leest dit boek gemakkelijk weg en is prettig verpozen. Echt wat voor op het strand en in de forensen.