Een tv-serie in boekvorm

Hoe breng je een Europees president, een journaliste en een Britse diplomaat op een geloofwaardige manier samen? Deze vraag hebben de auteurs zich waarschijnlijk ook gesteld voor ze aan dit boek begonnen. Het antwoord is een politieke thriller geworden waarin zes eurocommissarissen worden ontvoerd en op hedendaagse wijze - lees: gebruikmakend van de hedendaagse communicatiemiddelen die het internet biedt - te kijk worden gezet. Het resultaat is een nagelbijter geworden, vol complotten en spionage, die de sfeer van de talloze spionageromans die ten tijde van de Koude Oorlog zijn verschenen, weer helemaal terugbrengt.

De auteurs hebben gekozen voor vier hoofdpersonages die ieder in korte, afwisselende hoofdstukken, de camera op zich gericht krijgen. Die camera, voor alle duidelijkheid, is de pen van de auteurs. Elk hoofdstuk wordt geschreven vanuit het standpunt van de hoofdpersonages, vaak in de ik-persoon geschreven, vaak ook in de vorm van dialogen. Het vierde hoofdpersonage, naast de drie reeds genoemde, is de Britse Karen McGillen, voorzitster van de denktank GEBTE (Give Europe Back to the Europeans). Haar rol wordt echter steeds beschreven vanuit het oogpunt van een andere persoon, en meestal is dat Zoë McGillen, dochter van. Een bescheiden net-niet-hoofdrol is ook weggelegd voor de Duitse eurocommissaris Anna Wetzel.
De korte hoofdstukken maken dat het verhaal flitst zoals sommige recentere tv-series dat ook doen. Denk bijvoorbeeld aan 24, waarbij de ene scene afloopt en de andere al in beeld wordt gebracht en zo een enorme dynamiek en spanning creëert. Het is met een boek niet mogelijk om twee scenes tegelijk te tonen maar de auteurs komen aardig in de buurt.

Het gevolg van deze manier van werken is dat er weinig diepgang in de personages gecreëerd wordt. De nadruk ligt toch voornamelijk in de afwikkeling van een plot, waarbij de personages in dienste staan van deze plot. Hun persoonlijkheden, uiterlijk of privé-beslommeringen worden grotendeels genegeerd. Iets ervan sijpelt wel door in het verhaal, maar het blijft beperkt. Een paar gebeurtenissen uit de jeugd van journaliste Marie Vaernewijck waaraan ze terugdenkt, komen nog het dichtst in de buurt, maar net die scenes doen uiteindelijk niet terzake en hadden gerust geschrapt kunnen worden. Wat uiteindelijk enkele weken na het lezen van dit boek zal bijblijven, is de globale plot. De kans is groot dat de lezer zich de namen van de hoofdpersonages echter al niet meer voor de geest zal kunnen halen. Of dat een nadeel is of niet hangt ervan af welk type lezer het boek leest.

Soms, en dat is voornamelijk in de eerste helft van het boek zo, verliezen de auteurs zich wat in politiek gezwets. Het geheel draait om de ontvoering van zes eurocommissarissen natuurlijk en men vermoedt politiek motieven, dus er worden onvermijdelijk wat hete hangijzers (en ook wat cliché's) opgediept en uitgewerkt. Voor de politici zelf en een handvol journalisten en politiek analysten is politiek interessant, maar verder zijn er waarschijnlijk weinigen door geboeid. Iedereen heeft een mening maar weinigen bekommeren zich om de details. De uitweidingen worden daarom bij voorkeur in een thriller zo kort mogelijk gehouden. Dat is niet helemaal gelukt. Ook de citaten uit de spelregels van het bordspel Diplomacy hadden niet zo uitgebreid gehoeven. De link naar het spel is uiteindelijk nogal bij de haren gegrepen. Er wordt immers niets meer mee gedaan.

Een paar minpuntjes dus, die de pret echter niet mogen bederven. De gebeurtenissen van het afgelopen jaar zijn handig in de plot verwerkt en het akelige van dit boek is ook dat men zich kan voorstellen dat een aantal van de fictieve gebeurtenissen werkelijk zouden kunnen gebeuren. De kritiek op de EU, niet in de laatste plaats van de Europese burgers zelf, is immers niet gering en de auteurs hebben daar gretig gebruik van gemaakt. Dat de lezer uiteindelijk heel lang op het verkeerde been wordt gezet, zorgt alsnog voor een verrassend einde. Het boek laat zich lezen als een filmscenario en is ook perfect geschikt om vertaald te worden naar een mini-serie voor tv.