<em>Doodskus</em> is een gedegen politieroman die door de wijze waarop Peter James schrijft over verkrachters en slachtoffers meer is dan een paar uurtjes spannend leesplezier.

Peter James (1948) is een van de best verkopende thrillerauteurs van Engeland. Zijn werk, 21 boeken inmiddels, werd vertaald in meer dan dertig talen. Daarnaast is hij scenarist, filmproducent, racet hij met oude racewagens en is hij een fervent twitteraar. Zijn geboorteplaats Brighton is het decor voor zijn Roy Grace-boeken. Het leverde hem een eredoctoraat van de universiteit op. Doodskus is het zesde boek met inspecteur Roy Grace in Nederlandse vertaling.
In Doodskus wordt Roy Grace geconfronteerd met een serieverkrachter die onweerstaanbaar wordt aangetrokken door sexy designschoenen van zijn slachtoffers. De serie verkrachtingen lijkt verdacht veel op een niet opgeloste zaak uit 1997. Toen werden in Brighton vijf vrouwen verkracht, waarna de dader het zesde slachtoffer vermoordde. In alle gevallen stal hij de schoenen van de vrouwen, hetgeen hem de bijnaam ‘de schoenenman’ opleverde. Roy Grace en zijn team staan voor een raadsel. Is er een imitator aan het werk of is de gevreesde schoenenman terug?
Peter James schrijft soepel, zonder ingewikkeld of literair te willen doen. Doodskus is opgebouwd uit veel korte hoofdstukken die vanuit wisselend perspectief zijn geschreven. Het boek leest als een trein, ware het niet dat de hoofdstukken gesitueerd in 1997 de vaart er iedere keer weer uithalen. Jammer. Daardoor valt de spanning halverwege het boek even weg. Maar gelukkig vergoedt een bloedstollende ontknoping alles waardoor je als lezer met een tevreden gevoel het boek dichtklapt.
Doodskus is een interessant boek omdat het gebaseerd is op een waar gebeurd verhaal. In de jaren ‘80 verkrachtte de Rotherman Shoe Man meer dan 20 vrouwen en stal hij hun schoenen. Peter James heeft zich goed in het onderwerp verdiept. Niet alleen in exclusieve merkschoenen, maar ook in de zieke geest van mannen die tot zoiets gruwelijks als verkrachting in staat zijn. In Doodskus lopen er een paar potentiële daders rond. Verknipte types, met dwangneurosen en gewelddadige trekjes, ogenschijnlijk normaal en daardoor des te gevaarlijker. Peter James weet ze overtuigend neer te zetten. Maar ook heeft hij oog voor de slachtoffers en voor de impact die een verkrachting heeft op het leven van een vrouw en hoe een politiekorps machteloos toeziet terwijl het erger probeert te voorkomen. Impliciet is het boek een waarschuwing voor al te uitbundig gebruik van sociale media waardoor verkrachters en andere misdadigers wel erg makkelijk hun potentiële slachtoffers kunnen volgen.
Doodskus is een gedegen politieroman die door de wijze waarop Peter James schrijft over verkrachters en slachtoffers meer is dan een paar uurtjes spannend leesplezier.