Bezorgt de lezer geen slapeloze nachten

Robert Ludlum is een fenomeen. Toen hij 2001 overleed had hij onder eigen naam 23 thrillers geschreven die in 40 landen in totaal meer dan 300 miljoen keer over de toonbank gingen. Ludlums dood lijkt geen eind te hebben gemaakt aan diens populariteit. Het merk Ludlum wordt vrolijk verder uitgebuit. Er verschenen een aantal boeken die geheel of ten dele aan Ludlum konden worden toegedicht. Eric Van Lustbader schreef 7 sequels op basis van het Jason Bourne personage, en in de Jon Smithserie verschenen inmiddels 9 boeken geschreven door verschillende auteurs. Het Ares Akkoord van de hand van auteur Kyle Mills is het laatste.

Microbioloog Jon Smith werkt voor Covert One, een geheime militaire elite-eenheid die rechtstreeks onder de president van de VS valt. Wanneer in de binnenlanden van Oeganda een aantal Amerikaanse special forces in hun jacht op een Kony-achtige warlord slachtoffer worden van diens extreem gewelddadige en onverslaanbaar lijkende volgelingen, wordt Jon Smith eropaf gestuurd. Jon komt erachter dat er een virus in het spel is waarvan deskundigen meenden dat het allang verdwenen was. De warlord infecteert zijn volgelingen met het virus waarna de mannen en vrouwen complete moordmachines worden die iedereen die het virus niet heeft doden om kort daarna zelf te bezwijken. De zaak wordt pas echt precair wanneer de Iraanse geheime dienst op de hoogte komt van het bestaan van het virus en de hoogste geestelijk leider van het land opdracht geeft het virus van de Oegandese warlord te ‘kopen’. Doel is om het virus in te zetten tegen de Amerikanen en de rest van de wereld. Jon Smith reist naar Iran waar gelukkig niet iedereen een voorstander is van deze vorm van biologische oorlogsvoering. Er volgt een wedloop tegen de tijd, waarbij de Amerikaanse president voor een onmogelijke keuze komt te staan: of het virus vrijlaten of Iran van de kaart vegen.

Kyle Mills schrijft zoals Robert Ludlum het zou wensen. Met simpele, doeltreffende zinnen en in korte hoofdstukken. Het vertelperspectief wisselt voortdurend waardoor de vaart in het verhaal blijft. Mills heeft zich goed verdiept in de mogelijkheden van biologische oorlogsvoering. Dat zou tot een bloedstollende thriller moeten leiden, maar toch heeft de schrijver mij geen slapeloze nachten bezorgd. Het lijkt alsof het boek van de tekentafel komt en Mills zijn schema’'s van wat waar moet gebeuren nergens echt loslaat. Ook zijn personages worden maar geen mensen van vlees en bloed. Het onderwerp van Het Ares akkoord is echter fascinerend genoeg om er toch een paar prettige leesuurtjes mee te beleven.

Het merk ‘Ludlum’ is nog springlevend. Ongetwijfeld staat de volgende Jon Smith alweer in de startblokken. Nog even en Ludlum heeft na zijn dood meer ‘geschreven’ dan tijdens zijn leven.